minnen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɪnə(n)/
Audio (file) - Rhymes: -ɪnən
Etymology 1
From Middle Dutch minnen, from Old Dutch minnon, from Proto-Germanic *minjōną. Equivalent to min + -en.
Inflection
Conjugation of minnen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | minnen | |||
past singular | minde | |||
past participle | gemind | |||
infinitive | minnen | |||
gerund | minnen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | min | minde | ||
2nd person sing. (jij) | mint | minde | ||
2nd person sing. (u) | mint | minde | ||
2nd person sing. (gij) | mint | minde | ||
3rd person singular | mint | minde | ||
plural | minnen | minden | ||
subjunctive sing.1 | minne | minde | ||
subjunctive plur.1 | minnen | minden | ||
imperative sing. | min | |||
imperative plur.1 | mint | |||
participles | minnend | gemind | ||
1) Archaic. |
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: min
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
German
Etymology
From Middle High German minnen, from Old High German minneôn, minnôn, from Proto-Germanic *minjōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɪnən/
- Hyphenation: min‧nen
Audio (file)
Verb
minnen (weak, third-person singular present minnt, past tense minnte, past participle geminnt, auxiliary haben)
- (poetic) to love
- 1868, Karl Simrock, Das Nibelungenlied, 19th edition, page 11:
- Nun war er in der Stärke, daß er wohl Waffen trug:
Wes er dazu bedurfte, des gab man ihm genug.
Schon sann er zu werben um manches schöne Kind;
Die hätten wohl mit Ehren den schönen Siegfried geminnt.- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
infinitive | minnen | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | minnend | ||||
past participle | geminnt | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich minne | wir minnen | i | ich minne | wir minnen |
du minnst | ihr minnt | du minnest | ihr minnet | ||
er minnt | sie minnen | er minne | sie minnen | ||
preterite | ich minnte | wir minnten | ii | ich minnte1 | wir minnten1 |
du minntest | ihr minntet | du minntest1 | ihr minntet1 | ||
er minnte | sie minnten | er minnte1 | sie minnten1 | ||
imperative | minn (du) minne (du) |
minnt (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
perfect | |||||
---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | ||
indicative | ich habe geminnt | wir haben geminnt | subjunctive | ich habe geminnt | wir haben geminnt |
du hast geminnt | ihr habt geminnt | du habest geminnt | ihr habet geminnt | ||
er hat geminnt | sie haben geminnt | er habe geminnt | sie haben geminnt | ||
pluperfect | |||||
indicative | ich hatte geminnt | wir hatten geminnt | subjunctive | ich hätte geminnt | wir hätten geminnt |
du hattest geminnt | ihr hattet geminnt | du hättest geminnt | ihr hättet geminnt | ||
er hatte geminnt | sie hatten geminnt | er hätte geminnt | sie hätten geminnt | ||
future i | |||||
infinitive | minnen werden | subjunctive i | ich werde minnen | wir werden minnen | |
du werdest minnen | ihr werdet minnen | ||||
er werde minnen | sie werden minnen | ||||
indicative | ich werde minnen | wir werden minnen | subjunctive ii | ich würde minnen | wir würden minnen |
du wirst minnen | ihr werdet minnen | du würdest minnen | ihr würdet minnen | ||
er wird minnen | sie werden minnen | er würde minnen | sie würden minnen | ||
future ii | |||||
infinitive | geminnt haben werden | subjunctive i | ich werde geminnt haben | wir werden geminnt haben | |
du werdest geminnt haben | ihr werdet geminnt haben | ||||
er werde geminnt haben | sie werden geminnt haben | ||||
indicative | ich werde geminnt haben | wir werden geminnt haben | subjunctive ii | ich würde geminnt haben | wir würden geminnt haben |
du wirst geminnt haben | ihr werdet geminnt haben | du würdest geminnt haben | ihr würdet geminnt haben | ||
er wird geminnt haben | sie werden geminnt haben | er würde geminnt haben | sie würden geminnt haben |
Middle High German
Etymology
Inherited from Old High German minneôn, minnôn, from Proto-Germanic *minjōną.
Verb
minnen (class 2 weak, third-person singular present minnet, past tense minnete, past participle geminnet, auxiliary hân)
Conjugation
infinitive | minnen | ||||
---|---|---|---|---|---|
genitive gerund | minnennes minnenes | ||||
dative gerund | minnenne minnene | ||||
present participle | minnende | ||||
past participle | geminnet | ||||
auxiliary | hân | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich minne | wir minnen | i | ich minne | wir minnen |
du minnest | ir minnet | du minnest | ir minnet | ||
ër minnet | sie minnent | ër minne | sie minnen | ||
preterite | ich minnete | wir minneten | ii | ich minnete | wir minneten |
du minnetest | ir minnetet | du minnetest | ir minnetet | ||
ër minnete | sie minneten | ër minnete | sie minneten | ||
imperative | minne (du) | minnet (ir) |
perfect | |||||
---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | ||
indicative | ich hân geminnet | wir hân geminnet | subjunctive | ich habe geminnet | wir haben geminnet |
du hâst geminnet | ir hât geminnet | du habest geminnet | ir habet geminnet | ||
ër hât geminnet | sie hânt geminnet | ër habe geminnet | sie haben geminnet | ||
pluperfect | |||||
indicative | ich habete geminnet | wir habeten geminnet | subjunctive | ich habete geminnet | wir habeten geminnet |
du habetest geminnet | ir habetet geminnet | du habetest geminnet | ir habetet geminnet | ||
ër habete geminnet | sie habeten geminnet | ër habete geminnet | sie habeten geminnet | ||
future i | |||||
infinitive | minnen süln | subjunctive i | ich sul minnen | wir suln minnen | |
du sule minnen | ir sulet minnen | ||||
ër sul minnen | sie suln minnen | ||||
indicative | ich sol minnen | wir sulen minnen | subjunctive ii | ich sölte minnen ich sölde minnen |
wir sölten minnen wir sölden minnen |
du solt minnen | ir sulet minnen | du söltest minnen du söldest minnen |
ir söltet minnen ir söldet minnen | ||
ër sol minnen | sie sulen minnen | ër sölte minnen ër sölde minnen |
sie sölten minnen sie sölden minnen | ||
future ii | |||||
infinitive | geminnet hân süln | subjunctive i | ich sul geminnet hân | wir suln geminnet hân | |
du sule geminnet hân | ir sulet geminnet hân | ||||
ër sul geminnet hân | sie suln geminnet hân | ||||
indicative | ich sol geminnet hân | wir sulen geminnet hân | subjunctive ii | ich sölte geminnet hân ich sölde geminnet hân |
wir sölten geminnet hân wir sölden geminnet hân |
du solt geminnet hân | ir sulet geminnet hân | du söltest geminnet hân du söldest geminnet hân |
ir söltet geminnet hân ir söldet geminnet hân | ||
ër sol geminnet hân | sie sulen geminnet hân | ër sölte geminnet hân ër sölde geminnet hân |
sie sölten geminnet hân sie sölden geminnet hân |
Descendants
- German: minnen
Saterland Frisian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɪnən/
See also
Saterland Frisian possessives
Possessive determiners | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | ||||||||
1st | 2nd | 3rd m | 3rd f | 3rd n | 1st | 2nd | 3rd | ||
masculine | min | din | sin | hiere | sin | uus | jou | hiere | |
other | mien | dien | sien | sien | |||||
Possessive pronouns | |||||||||
singular | plural | ||||||||
1st | 2nd | 3rd m | 3rd f | 3rd n | 1st | 2nd | 3rd | ||
masculine | minnen | dinnen | sinnen | hierens | sinnen | uzen | jouens | hierens | |
other | mienen | dienen | sienen | sienen |
Swedish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.