minn
Icelandic
Etymology
From Old Norse mínn, from Proto-Germanic *mīnaz, from Proto-Indo-European *méynos.
Pronunciation
- IPA(key): /mɪnː/
- Rhymes: -ɪnː
Pronoun
minn (feminine mín, neuter mitt)
- (possessive) my, mine (used referring to someone/something masculine)
- 1928, Krummavísa (“Raven Song”, on the Icelandic Wikisource) by Jón Ásgeirsson
- Krummi krunkar úti,
kallar á nafna sinn:
„Ég fann höfud af hrúti
hrygg og gæruskinn.“
Komdu nú og kroppaðu með mér,
krummi nafni minn.- “Krummi croaks outside,
calling his namesake:
‘I found the head of a ram,
backbone and sheepskin.’
Come now and peck with me,
Krummi, my namesake.”
- “Krummi croaks outside,
- Á Sprengisandi (“On Sprengisandur”) by Grímur Thomsen
- Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn,
- rennur sól á bak við Arnarfell,
- hér á reiki er margur óhreinn andinn,
- úr því fer að skyggja á jökulsvell;
- Drottinn leiði drösulinn minn,
- drjúgur verður síðasti áfanginn.
- Ride, ride, ride hard across the sands,
- the sun is settling behind Arnarfell.
- Here many spirits of the dark
- threaten in the gloom over the glacier's ice.
- The Lord leads my horse,
- it is still a long, long way home.
- Þetta er maðurinn minn, hann Þorlákur.
- This is my husband Þorlákur.
- 1928, Krummavísa (“Raven Song”, on the Icelandic Wikisource) by Jón Ásgeirsson
Declension
possessive pronouns | |||||||
singular | plural | ||||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | minn | mín | mitt | mínir | mínar | mín | |
accusative | minn | mína | mitt | mína | mínar | mín | |
dative | mínum | minni | mínu | mínum | mínum | mínum | |
genitive | míns | minnar | míns | minna | minna | minna |
Derived terms
- dömur mínar og herrar
- mínlegur
- minns (“the miniaturized character I'm playing as”)
Maltese
Pronunciation
- IPA(key): /mɪnn/
Norwegian Bokmål
Old Norse
Declension
Declension of minn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | mínn, minn | mín | mítt, mitt |
accusative | mínn, minn | mína | mítt, mitt |
dative | mínum | mínni, minni | mínu |
genitive | míns | mínnar, minnar | míns |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | mínir | mínar | mín |
accusative | mína | mínar | mín |
dative | mínum | mínum | mínum |
genitive | mínna, minna | mínna, minna | mínna, minna |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.