maxinar

Asturian

maxinar (first-person singular indicative present maxino, past participle maxináu)

Conjugation of maxinar

person		first singular yo	second singular tu	third singular él/elli	first plural nosotros/nós	second plural vosotros/vós	third plural ellos
infinitive		maxinar
gerund		maxinando
past participle		m maxináu, f maxinada, n maxinao, m pl maxinaos, f pl maxinaes
indicative	present	maxino	maxines	maxina	maxinamos	maxináis	maxinen
	imperfect	maxinaba	maxinabes	maxinaba	maxinábemos, maxinábamos	maxinabeis, maxinabais	maxinaben
	preterite	maxiné	maxinasti, maxinesti	maxinó	maxinemos	maxinastis, maxinestis	maxinaron
	pluperfect	maxinare, maxinara	maxinares, maxinaras	maxinare, maxinara	maxináremos, maxináramos	maxinareis, maxinarais	maxinaren, maxinaran
	future	maxinaré	maxinarás	maxinará	maxinaremos	maxinaréis	maxinarán
	conditional	maxinaría	maxinaríes	maxinaría	maxinaríemos, maxinaríamos	maxinaríeis, maxinaríais	maxinaríen
subjunctive	present	maxine	maxines, maxinas	maxine	maxinemos	maxinéis	maxinen, maxinan
subjunctive	imperfect	maxinare, maxinara	maxinares, maxinaras	maxinare, maxinara	maxináremos, maxináramos	maxinareis, maxinarais	maxinaren, maxinaran
imperative		—	maxina	—	—	maxinái	—

maxinar (first-person singular present maxino, first-person singular preterite maxinei, past participle maxinado)

Conjugation of maxinar

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.