perhorresco
Latin
Etymology
Either:
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pe.rorˈreːs.koː/, [pɛrɔrˈreːs̠koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pe.rorˈres.ko/, [perorˈrɛsko]
Verb
perhorrēscō (present infinitive perhorrēscere, perfect active perhorruī); third conjugation, no supine stem
Conjugation
Conjugation of perhorrēscō (third conjugation, no supine stem) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | perhorrēscō | perhorrēscis | perhorrēscit | perhorrēscimus | perhorrēscitis | perhorrēscunt |
imperfect | perhorrēscēbam | perhorrēscēbās | perhorrēscēbat | perhorrēscēbāmus | perhorrēscēbātis | perhorrēscēbant | |
future | perhorrēscam | perhorrēscēs | perhorrēscet | perhorrēscēmus | perhorrēscētis | perhorrēscent | |
perfect | perhorruī | perhorruistī | perhorruit | perhorruimus | perhorruistis | perhorruērunt, perhorruēre | |
pluperfect | perhorrueram | perhorruerās | perhorruerat | perhorruerāmus | perhorruerātis | perhorruerant | |
future perfect | perhorruerō | perhorrueris | perhorruerit | perhorruerimus | perhorrueritis | perhorruerint | |
passive | present | perhorrēscor | perhorrēsceris, perhorrēscere |
perhorrēscitur | perhorrēscimur | perhorrēsciminī | perhorrēscuntur |
imperfect | perhorrēscēbar | perhorrēscēbāris, perhorrēscēbāre |
perhorrēscēbātur | perhorrēscēbāmur | perhorrēscēbāminī | perhorrēscēbantur | |
future | perhorrēscar | perhorrēscēris, perhorrēscēre |
perhorrēscētur | perhorrēscēmur | perhorrēscēminī | perhorrēscentur | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | perhorrēscam | perhorrēscās | perhorrēscat | perhorrēscāmus | perhorrēscātis | perhorrēscant |
imperfect | perhorrēscerem | perhorrēscerēs | perhorrēsceret | perhorrēscerēmus | perhorrēscerētis | perhorrēscerent | |
perfect | perhorruerim | perhorruerīs | perhorruerit | perhorruerīmus | perhorruerītis | perhorruerint | |
pluperfect | perhorruissem | perhorruissēs | perhorruisset | perhorruissēmus | perhorruissētis | perhorruissent | |
passive | present | perhorrēscar | perhorrēscāris, perhorrēscāre |
perhorrēscātur | perhorrēscāmur | perhorrēscāminī | perhorrēscantur |
imperfect | perhorrēscerer | perhorrēscerēris, perhorrēscerēre |
perhorrēscerētur | perhorrēscerēmur | perhorrēscerēminī | perhorrēscerentur | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | perhorrēsce | — | — | perhorrēscite | — |
future | — | perhorrēscitō | perhorrēscitō | — | perhorrēscitōte | perhorrēscuntō | |
passive | present | — | perhorrēscere | — | — | perhorrēsciminī | — |
future | — | perhorrēscitor | perhorrēscitor | — | — | perhorrēscuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | perhorrēscere | perhorruisse | — | perhorrēscī | — | — | |
participles | perhorrēscēns | — | — | — | — | perhorrēscendus, perhorrēscundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
perhorrēscendī | perhorrēscendō | perhorrēscendum | perhorrēscendō | — | — |
References
- “perhorresco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “perhorresco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perhorresco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.