guarnir
Asturian
Etymology
From Early Medieval Latin warnīre.
Conjugation
Catalan
Alternative forms
Etymology
From Early Medieval Latin warnīre.
Pronunciation
Verb
guarnir (first-person singular present guarneixo, first-person singular preterite guarní, past participle guarnit)
Conjugation
infinitive | guarnir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | guarnint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | guarnit | guarnida | |||||
plural | guarnits | guarnides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | guarneixo | guarneixes | guarneix | guarnim | guarniu | guarneixen | |
imperfect | guarnia | guarnies | guarnia | guarníem | guarníeu | guarnien | |
future | guarniré | guarniràs | guarnirà | guarnirem | guarnireu | guarniran | |
preterite | guarní | guarnires | guarní | guarnírem | guarníreu | guarniren | |
conditional | guarniria | guarniries | guarniria | guarniríem | guarniríeu | guarnirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | guarneixi | guarneixis | guarneixi | guarnim | guarniu | guarneixin | |
imperfect | guarnís | guarnissis | guarnís | guarníssim | guarníssiu | guarnissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | guarneix | guarneixi | guarnim | guarniu | guarneixin | |
negative (no) | — | no guarneixis | no guarneixi | no guarnim | no guarniu | no guarneixin |
Derived terms
Further reading
- “guarnir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “guarnir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “guarnir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “guarnir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician
Verb
guarnir (first-person singular present guarno, first-person singular preterite guarnín, past participle guarnido)
guarnir (first-person singular present guarno, first-person singular preterite guarnim or guarni, past participle guarnido, reintegrationist norm)
- Alternative form of gornir
Conjugation
1Less recommended.
Middle French
Old French
Alternative forms
- garnir
- warnir (Anglo-Norman)
Etymology
From Early Medieval Latin warnīre.
Verb
guarnir
Conjugation
This verb conjugates as a second-group verb (ending in -ir, with an -iss- infix). Old French conjugation varies significantly by date and by region. The following conjugation should be treated as a guide.
simple | compound | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | guarnir | avoir guarni | |||||
gerund | en guarnissant | gerund of avoir + past participle | |||||
present participle | guarnissant | ||||||
past participle | guarni | ||||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | il | nos | vos | il | |
simple tenses |
present | guarnis | guarnis | guarnist | guarnissons | guarnissez | guarnissent |
imperfect | guarnissoie, guarnisseie | guarnissoies, guarnisseies | guarnissoit, guarnisseit | guarnissiiens, guarnissiens | guarnissiiez, guarnissiez | guarnissoient, guarnisseient | |
preterite | guarni | guarnis | guarni | guarnimes | guarnistes | guarnirent | |
future | guarnirai | guarniras | guarnira | guarnirons | guarniroiz, guarnireiz, guarnirez | guarniront | |
conditional | guarniroie, guarnireie | guarniroies, guarnireies | guarniroit, guarnireit | guarniriiens, guarniriens | guarniriiez, guarniriez | guarniroient, guarnireient | |
compound tenses |
present perfect | present tense of avoir + past participle | |||||
pluperfect | imperfect tense of avoir + past participle | ||||||
past anterior | preterite tense of avoir + past participle | ||||||
future perfect | future tense of avoir + past participle | ||||||
conditional perfect | conditional tense of avoir + past participle | ||||||
subjunctive | que jo | que tu | qu’il | que nos | que vos | qu’il | |
simple tenses |
present | guarnisse | guarnisses | guarnisse | guarnissons | guarnissez | guarnissent |
imperfect | guarnisse | guarnisses | guarnist | guarnissons, guarnissiens | guarnissoiz, guarnissez, guarnissiez | guarnissent | |
compound tenses |
past | present subjunctive of avoir + past participle | |||||
pluperfect | imperfect subjunctive of avoir + past participle | ||||||
imperative | – | tu | – | nos | vos | – | |
— | guarnis | — | guarnissons | guarnissez | — |
Derived terms
Related terms
Descendants
- Middle French: garnir, guarnir
- French: garnir (see there for further descendants)
- →⇒ Middle English: garnysshen
- English: garnish
- Scots: gairnish
Spanish
Etymology
From Early Medieval Latin warnīre.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡwaɾˈniɾ/ [ɡwaɾˈniɾ]
- Rhymes: -iɾ
- Syllabification: guar‧nir
Verb
guarnir (first-person singular present guarno, first-person singular preterite guarní, past participle guarnido)
Conjugation
Derived terms
Further reading
- “guarnir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014