divisa
See also: divisá
Catalan
Alternative forms
- devisa (dated)
Pronunciation
Further reading
- “divisa” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “divisa” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “divisa”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “divisa” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Verb
divisa
- inflection of divisar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
French
Pronunciation
- IPA(key): /di.vi.za/
Anagrams
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /diˈvi.za/
- Rhymes: -iza
- Hyphenation: di‧vì‧sa
Noun
divisa f (plural divise)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Further reading
- divisa in Collins Italian-English Dictionary
- divisa in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
- divisa in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa
- divisa in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication
- divisa in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
Latin
Pronunciation
- dīvīsa: (Classical) IPA(key): /diːˈu̯iː.sa/, [d̪iːˈu̯iːs̠ä]
- dīvīsa: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /diˈvi.sa/, [d̪iˈviːs̬ä]
- dīvīsā: (Classical) IPA(key): /diːˈu̯iː.saː/, [d̪iːˈu̯iːs̠äː]
- dīvīsā: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /diˈvi.sa/, [d̪iˈviːs̬ä]
Participle
dīvīsa
- inflection of dīvīsus:
- nominative/ablative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
References
- divisa in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /d͡ʒiˈvi.zɐ/
- (Southern Brazil) IPA(key): /d͡ʒiˈvi.za/
- (Portugal) IPA(key): /diˈvi.zɐ/
- (Northern Portugal) IPA(key): /diˈbi.zɐ/ [diˈβi.zɐ]
- Hyphenation: di‧vi‧sa
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
divisa
- inflection of divisar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Further reading
- “divisa” in iDicionário Aulete.
- “divisa” in Dicionário inFormal.
- “divisa” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “divisa” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- “divisa” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “divisa” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /diˈbisa/ [d̪iˈβ̞i.sa]
- Rhymes: -isa
- Syllabification: di‧vi‧sa
Etymology 1
Deverbal from divisar.
Noun
divisa f (plural divisas)
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
divisa
- inflection of divisar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- “divisa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.