chamuscar
Galician
Etymology
From Old Galician-Portuguese chamuscar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from chama (“flame”), perhaps blended with charamusca, faísca, "spark, hot ash".[1]
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃamusˈkaɾ/
Verb
chamuscar (first-person singular present chamusco, first-person singular preterite chamusquei, past participle chamuscado)
- to singe (to burn slightly)
- to singe (to remove the hair by passing it over a flame)
- 1391, M. Lucas Álvarez, P. Lucas Domínguez, editors, El priorato benedictino de San Vicenzo de Pombeiro y su colección diplomática en la Edad Media, Sada / A Coruña: Ediciós do Castro, page 106:
- e que nos diades mays uos e todas uosas uozes para senpre de cada hun anos hun porco chamoscado, que seja sen maliça, con pan e con vino, segundo huso e costume da comarca
- and you and your successors shall give us, each year and forever, a singed pork, free of any malice, with bread and wine, as it is customary in the shire
- to scorch (to become scorched)
Conjugation
1Less recommended.
Derived terms
Descendants
- → Spanish: chamuscar
References
- “chamuscar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “Chamuscar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “chamuscar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “chamuscar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
- “chamuscar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “chamuscar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “chamuscar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “chamuscar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese
Etymology
Inherited from Old Galician-Portuguese chamuscar.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ʃa.musˈka(ʁ)/ [ʃa.musˈka(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /ʃa.musˈka(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ʃa.muʃˈka(ʁ)/ [ʃa.muʃˈka(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ʃa.musˈka(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ʃɐ.muʃˈkaɾ/
- (Northern Portugal) IPA(key): /t͡ʃɐ.muʃˈkaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /ʃɐ.muʃˈka.ɾi/
- Hyphenation: cha‧mus‧car
Verb
chamuscar (first-person singular present chamusco, first-person singular preterite chamusquei, past participle chamuscado)
- to singe (to burn slightly)
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms
- chamuscado
- chamuscamento
Descendants
- Spanish: chamuscar
Spanish
Etymology
Borrowed from Portuguese chamuscar.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃamusˈkaɾ/ [t͡ʃa.musˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: cha‧mus‧car
Verb
chamuscar (first-person singular present chamusco, first-person singular preterite chamusqué, past participle chamuscado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive chamuscar | |||||||
dative | chamuscarme | chamuscarte | chamuscarle, chamuscarse | chamuscarnos | chamuscaros | chamuscarles, chamuscarse | |
accusative | chamuscarme | chamuscarte | chamuscarlo, chamuscarla, chamuscarse | chamuscarnos | chamuscaros | chamuscarlos, chamuscarlas, chamuscarse | |
with gerund chamuscando | |||||||
dative | chamuscándome | chamuscándote | chamuscándole, chamuscándose | chamuscándonos | chamuscándoos | chamuscándoles, chamuscándose | |
accusative | chamuscándome | chamuscándote | chamuscándolo, chamuscándola, chamuscándose | chamuscándonos | chamuscándoos | chamuscándolos, chamuscándolas, chamuscándose | |
with informal second-person singular tú imperative chamusca | |||||||
dative | chamúscame | chamúscate | chamúscale | chamúscanos | not used | chamúscales | |
accusative | chamúscame | chamúscate | chamúscalo, chamúscala | chamúscanos | not used | chamúscalos, chamúscalas | |
with informal second-person singular vos imperative chamuscá | |||||||
dative | chamuscame | chamuscate | chamuscale | chamuscanos | not used | chamuscales | |
accusative | chamuscame | chamuscate | chamuscalo, chamuscala | chamuscanos | not used | chamuscalos, chamuscalas | |
with formal second-person singular imperative chamusque | |||||||
dative | chamúsqueme | not used | chamúsquele, chamúsquese | chamúsquenos | not used | chamúsqueles | |
accusative | chamúsqueme | not used | chamúsquelo, chamúsquela, chamúsquese | chamúsquenos | not used | chamúsquelos, chamúsquelas | |
with first-person plural imperative chamusquemos | |||||||
dative | not used | chamusquémoste | chamusquémosle | chamusquémonos | chamusquémoos | chamusquémosles | |
accusative | not used | chamusquémoste | chamusquémoslo, chamusquémosla | chamusquémonos | chamusquémoos | chamusquémoslos, chamusquémoslas | |
with informal second-person plural imperative chamuscad | |||||||
dative | chamuscadme | not used | chamuscadle | chamuscadnos | chamuscaos | chamuscadles | |
accusative | chamuscadme | not used | chamuscadlo, chamuscadla | chamuscadnos | chamuscaos | chamuscadlos, chamuscadlas | |
with formal second-person plural imperative chamusquen | |||||||
dative | chamúsquenme | not used | chamúsquenle | chamúsquennos | not used | chamúsquenles, chamúsquense | |
accusative | chamúsquenme | not used | chamúsquenlo, chamúsquenla | chamúsquennos | not used | chamúsquenlos, chamúsquenlas, chamúsquense |
Further reading
- “chamuscar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014