avanzar
Asturian
Conjugation
Conjugation of avanzar
infinitive | avanzar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | avanzando | ||||||
past participle | m avanzáu, f avanzada, n avanzao, m pl avanzaos, f pl avanzaes | ||||||
person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
indicative | present | avanzo | avances | avanza | avanzamos | avanzáis | avancen |
imperfect | avanzaba | avanzabes | avanzaba | avanzábemos, avanzábamos | avanzabeis, avanzabais | avanzaben | |
preterite | avancé | avanzasti, avancesti | avanzó | avancemos | avanzastis, avancestis | avanzaron | |
pluperfect | avanzare, avanzara | avanzares, avanzaras | avanzare, avanzara | avanzáremos, avanzáramos | avanzareis, avanzarais | avanzaren, avanzaran | |
future | avanzaré | avanzarás | avanzará | avanzaremos | avanzaréis | avanzarán | |
conditional | avanzaría | avanzaríes | avanzaría | avanzaríemos, avanzaríamos | avanzaríeis, avanzaríais | avanzaríen | |
subjunctive | present | avance | avances, avanzas | avance | avancemos | avancéis | avancen, avanzan |
imperfect | avanzare, avanzara | avanzares, avanzaras | avanzare, avanzara | avanzáremos, avanzáramos | avanzareis, avanzarais | avanzaren, avanzaran | |
imperative | — | avanza | — | — | avanzái | — |
Galician
Alternative forms
Etymology
From Catalan avançar, from Vulgar Latin *abanteāre, from Late Latin ab ante. Near-doublet of avantar.
Pronunciation
- IPA(key): [aβanˈθaɾ], (western) [aβanˈsaɾ]
Verb
avanzar (first-person singular present avanzo, first-person singular preterite avancei, past participle avanzado)
Conjugation
Derived terms
References
- “avanzar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “avanzar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “avanzar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Further reading
- “avanzar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
Spanish
Etymology
Borrowed from Catalan avançar, from Vulgar Latin *abanteāre, from Late Latin ab ante.[1]
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /abanˈθaɾ/ [a.β̞ãn̟ˈθaɾ]
- IPA(key): (Latin America) /abanˈsaɾ/ [a.β̞ãnˈsaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧van‧zar
Verb
avanzar (first-person singular present avanzo, first-person singular preterite avancé, past participle avanzado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive avanzar | |||||||
dative | avanzarme | avanzarte | avanzarle, avanzarse | avanzarnos | avanzaros | avanzarles, avanzarse | |
accusative | avanzarme | avanzarte | avanzarlo, avanzarla, avanzarse | avanzarnos | avanzaros | avanzarlos, avanzarlas, avanzarse | |
with gerund avanzando | |||||||
dative | avanzándome | avanzándote | avanzándole, avanzándose | avanzándonos | avanzándoos | avanzándoles, avanzándose | |
accusative | avanzándome | avanzándote | avanzándolo, avanzándola, avanzándose | avanzándonos | avanzándoos | avanzándolos, avanzándolas, avanzándose | |
with informal second-person singular tú imperative avanza | |||||||
dative | avánzame | avánzate | avánzale | avánzanos | not used | avánzales | |
accusative | avánzame | avánzate | avánzalo, avánzala | avánzanos | not used | avánzalos, avánzalas | |
with informal second-person singular vos imperative avanzá | |||||||
dative | avanzame | avanzate | avanzale | avanzanos | not used | avanzales | |
accusative | avanzame | avanzate | avanzalo, avanzala | avanzanos | not used | avanzalos, avanzalas | |
with formal second-person singular imperative avance | |||||||
dative | avánceme | not used | aváncele, aváncese | aváncenos | not used | avánceles | |
accusative | avánceme | not used | aváncelo, aváncela, aváncese | aváncenos | not used | aváncelos, aváncelas | |
with first-person plural imperative avancemos | |||||||
dative | not used | avancémoste | avancémosle | avancémonos | avancémoos | avancémosles | |
accusative | not used | avancémoste | avancémoslo, avancémosla | avancémonos | avancémoos | avancémoslos, avancémoslas | |
with informal second-person plural imperative avanzad | |||||||
dative | avanzadme | not used | avanzadle | avanzadnos | avanzaos | avanzadles | |
accusative | avanzadme | not used | avanzadlo, avanzadla | avanzadnos | avanzaos | avanzadlos, avanzadlas | |
with formal second-person plural imperative avancen | |||||||
dative | aváncenme | not used | aváncenle | aváncennos | not used | aváncenles, aváncense | |
accusative | aváncenme | not used | aváncenlo, aváncenla | aváncennos | not used | aváncenlos, aváncenlas, aváncense |
Derived terms
References
- Joan Coromines, José A. Pascual (1984) “avanzar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volumes I (A–Ca), Madrid: Gredos, →ISBN, page 416
Further reading
- “avanzar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.