Musa

See also: musa, musā, mūsā, mūsa, muša, and mušā

Translingual

Etymology

Borrowed from Medieval Latin musa, from Arabic مَوْزَة (mawza, banana), from Middle Persian 𐭬𐭅𐭆 (mwc /⁠mōč⁠/), from Sanskrit मोच (moca), then, according to Roger Blench, via Dravidian (compare Tamil மோத்தை (mōttai, banana flower), from Malayo-Polynesian (compare Dobel muɁu, Manggarai muku) from Trans-New Guinea (compare Fataluku muɁu, Mosimo mugu), ultimately from Proto-Trans-New Guinea *mugu.[1]

Proper noun

Musa f

  1. A taxonomic genus within the family Musaceae – large tropical herbs, commonly known as banana plants.

Hypernyms

Hyponyms

Coordinate terms

Derived terms

References

  1. Blench, Roger (2016) “Things your classics master never told you: a borrowing from Trans New Guinea languages into Latin”, in Academia.edu, Academia, Inc.

English

Etymology

Transliteration of Arabic مُوسَى (mūsā), Persian موسی (Musâ), and Turkish Musa; ultimately from Biblical Hebrew. Doublet of Moses.

Proper noun

Musa

  1. A male given name from Arabic, equivalent to English Moses

Translations

See also

Anagrams

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic Муса
Abjad

Etymology

Borrowed from Arabic مُوسَى (mūsā), from Biblical Hebrew.

Pronunciation

  • IPA(key): [muˈsɑ]

Proper noun

Musa

  1. (Islam) Moses

Declension

    Declension of Musa
singular plural
nominative Musa
Musalar
definite accusative Musanı
Musaları
dative Musaya
Musalara
locative Musada
Musalarda
ablative Musadan
Musalardan
definite genitive Musanın
Musaların
    Possessive forms of Musa
nominative
singular plural
mənim (my) Musam Musalarım
sənin (your) Musan Musaların
onun (his/her/its) Musası Musaları
bizim (our) Musamız Musalarımız
sizin (your) Musanız Musalarınız
onların (their) Musası or Musaları Musaları
accusative
singular plural
mənim (my) Musamı Musalarımı
sənin (your) Musanı Musalarını
onun (his/her/its) Musasını Musalarını
bizim (our) Musamızı Musalarımızı
sizin (your) Musanızı Musalarınızı
onların (their) Musasını or Musalarını Musalarını
dative
singular plural
mənim (my) Musama Musalarıma
sənin (your) Musana Musalarına
onun (his/her/its) Musasına Musalarına
bizim (our) Musamıza Musalarımıza
sizin (your) Musanıza Musalarınıza
onların (their) Musasına or Musalarına Musalarına
locative
singular plural
mənim (my) Musamda Musalarımda
sənin (your) Musanda Musalarında
onun (his/her/its) Musasında Musalarında
bizim (our) Musamızda Musalarımızda
sizin (your) Musanızda Musalarınızda
onların (their) Musasında or Musalarında Musalarında
ablative
singular plural
mənim (my) Musamdan Musalarımdan
sənin (your) Musandan Musalarından
onun (his/her/its) Musasından Musalarından
bizim (our) Musamızdan Musalarımızdan
sizin (your) Musanızdan Musalarınızdan
onların (their) Musasından or Musalarından Musalarından
genitive
singular plural
mənim (my) Musamın Musalarımın
sənin (your) Musanın Musalarının
onun (his/her/its) Musasının Musalarının
bizim (our) Musamızın Musalarımızın
sizin (your) Musanızın Musalarınızın
onların (their) Musasının or Musalarının Musalarının

Hausa

Etymology

Borrowed from Arabic مُوسَى (mūsā).

Pronunciation

  • IPA(key): /múː.sáː/
    • (Standard Kano Hausa) IPA(key): [múː.sáː]

Proper noun

Mūsā m

  1. Moses (biblical character)
  2. a male given name, Musa, from Arabic, equivalent to English Moses

Indonesian

Alternative forms

Etymology

From Arabic مُوسَى (mūsā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmusa/, [ˈmu.sa]
  • Hyphenation: Mu‧sa

Noun

Musa

  1. (Islam) Moses (prophet)
  2. (Christianity, Judaism) Moses (Biblical character)

See also

Japanese

Romanization

Musa

  1. Rōmaji transcription of ムサ

Latin

Etymology

From Ancient Greek Μοῦσα (Moûsa).

Pronunciation

Proper noun

Mūsa f (genitive Mūsae); first declension

  1. Muse, one of the nine goddesses of liberal arts.

Usage notes

Usually plural, referring to the nine goddesses together.

Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative Mūsa Mūsae
Genitive Mūsae Mūsārum
Dative Mūsae Mūsīs
Accusative Mūsam Mūsās
Ablative Mūsā Mūsīs
Vocative Mūsa Mūsae

Descendants

  • English: Muse

References

  • Musa”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • Musa”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • Musa in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Swahili

Etymology

Borrowed from Arabic مُوسَى (mūsā).

Pronunciation

  • (file)

Proper noun

Musa

  1. Moses (biblical character)
  2. a male given name, Musa, from Arabic, equivalent to English Moses

Turkish

Alternative forms

  • Mûsâ

Etymology

From Ottoman Turkish موسی (musa), from Arabic مُوسَى (mūsā), from Biblical Hebrew.

Pronunciation

  • IPA(key): /muːsaː/, [muːˈsa̝ː]

Proper noun

Musa

  1. (Islam) Moses
  2. a male given name from Arabic, equivalent to English Moses

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.