vano
See also: vanò
Catalan
Noun
vano m (plural vanos)
Further reading
- “vano” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “vano”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “vano” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈva.no/
- Rhymes: -ano
- Hyphenation: và‧no
Derived terms
Related terms
Further reading
- vano in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈu̯aː.noː/, [ˈu̯äːnoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈva.no/, [ˈväːno]
Adjective
vānō
- inflection of vānus:
- dative masculine/neuter singular
- ablative masculine singular/neuter plural
References
- “vano”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vano in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbano/ [ˈba.no]
- Rhymes: -ano
- Syllabification: va‧no
Related terms
Further reading
- “vano”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.