vanalinn

Estonian

Etymology

From vana (old) + linn (city, town).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɑnɑlˈinː/

Noun

vanalinn (genitive vanalinna, partitive vanalinna)

  1. old town (older historical part of a town or city)

Declension

Declension of vanalinn (ÕS type 22u/leib, length gradation)
singular plural
nominative vanalinn vanalinnad
accusative nom.
gen. vanalinna
genitive vanalinnade
partitive vanalinna vanalinnu
vanalinnasid
illative vanalinna
vanalinnasse
vanalinnadesse
vanalinnusse
inessive vanalinnas vanalinnades
vanalinnus
elative vanalinnast vanalinnadest
vanalinnust
allative vanalinnale vanalinnadele
vanalinnule
adessive vanalinnal vanalinnadel
vanalinnul
ablative vanalinnalt vanalinnadelt
vanalinnult
translative vanalinnaks vanalinnadeks
vanalinnuks
terminative vanalinnani vanalinnadeni
essive vanalinnana vanalinnadena
abessive vanalinnata vanalinnadeta
comitative vanalinnaga vanalinnadega

Further reading

  • vanalinn”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
  • vanalinn”, in [ÕS] Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018 [Estonian Spelling Dictionary] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2018, →ISBN
  • vanalinn in Sõnaveeb (Eesti Keele Instituut)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.