togna
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰɔkna/
- Rhymes: -ɔkna
Verb
togna (weak verb, third-person singular past indicative tognaði, supine tognað)
Conjugation
togna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að togna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
tognað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tognandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég togna | við tognum | present (nútíð) |
ég togni | við tognum |
| þú tognar | þið tognið | þú tognir | þið tognið | ||
| hann, hún, það tognar | þeir, þær, þau togna | hann, hún, það togni | þeir, þær, þau togni | ||
| past (þátíð) |
ég tognaði | við tognuðum | past (þátíð) |
ég tognaði | við tognuðum |
| þú tognaðir | þið tognuðuð | þú tognaðir | þið tognuðuð | ||
| hann, hún, það tognaði | þeir, þær, þau tognuðu | hann, hún, það tognaði | þeir, þær, þau tognuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
togna (þú) | tognið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| tognaðu | togniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
tognaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
tognaður | tognuð | tognað | tognaðir | tognaðar | tognuð | |
| accusative (þolfall) |
tognaðan | tognaða | tognað | tognaða | tognaðar | tognuð | |
| dative (þágufall) |
tognuðum | tognaðri | tognuðu | tognuðum | tognuðum | tognuðum | |
| genitive (eignarfall) |
tognaðs | tognaðrar | tognaðs | tognaðra | tognaðra | tognaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
tognaði | tognaða | tognaða | tognuðu | tognuðu | tognuðu | |
| accusative (þolfall) |
tognaða | tognuðu | tognaða | tognuðu | tognuðu | tognuðu | |
| dative (þágufall) |
tognaða | tognuðu | tognaða | tognuðu | tognuðu | tognuðu | |
| genitive (eignarfall) |
tognaða | tognuðu | tognaða | tognuðu | tognuðu | tognuðu | |
Derived terms
- tognun (“strain, sprain”)
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *tugnaną.
Conjugation
Conjugation of togna — active (weak class 2)
| infinitive | togna | |
|---|---|---|
| present participle | tognandi | |
| past participle | tognaðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | togna | tognaða |
| 2nd-person singular | tognar | tognaðir |
| 3rd-person singular | tognar | tognaði |
| 1st-person plural | tognum | tognuðum |
| 2nd-person plural | tognið | tognuðuð |
| 3rd-person plural | togna | tognuðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | togna | tognaða |
| 2nd-person singular | tognir | tognaðir |
| 3rd-person singular | togni | tognaði |
| 1st-person plural | tognim | tognaðim |
| 2nd-person plural | tognið | tognaðið |
| 3rd-person plural | togni | tognaði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | togna | |
| 1st-person plural | tognum | |
| 2nd-person plural | tognið | |
Descendants
- Icelandic: togna
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
togna
- inflection of toginn:
- strong feminine accusative singular
- strong masculine accusative plural
- weak masculine oblique singular
- weak feminine nominative singular
- weak neuter singular
References
- “togna”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.