szpicel

Polish

Etymology

Borrowed from German Spitzel.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈʂpi.t͡sɛl/
Audio (file)
Rhymes: -it͡sɛl
Syllabification: szpi‧cel

Noun

szpicel m pers

(derogatory) snoop, sleuth, informant, mole, nark
Synonyms: agent, szpieg, wywiadowca, obserwator, donosiciel, kapusta

Declension

Declension of szpicel

	singular	plural
nominative	szpicel	szpicle
genitive	szpicla	szpicli/szpiclów
dative	szpiclowi	szpiclom
accusative	szpicla	szpicli/szpiclów
instrumental	szpiclem	szpiclami
locative	szpiclu	szpiclach
vocative	szpiclu	szpicle

Derived terms

adjective

szpiclowski

noun

szpiclówka

verb

szpiclować impf

Related terms

noun

szpiclostwo

Further reading

szpicel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
szpicel in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.