svala
Icelandic
Pronunciation
- Rhymes: -aːla
Declension
Verb
svala (weak verb, third-person singular past indicative svalaði, supine svalað)
Conjugation
svala — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að svala | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
svalað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svalandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég svala | við svölum | present (nútíð) |
ég svali | við svölum |
þú svalar | þið svalið | þú svalir | þið svalið | ||
hann, hún, það svalar | þeir, þær, þau svala | hann, hún, það svali | þeir, þær, þau svali | ||
past (þátíð) |
ég svalaði | við svöluðum | past (þátíð) |
ég svalaði | við svöluðum |
þú svalaðir | þið svöluðuð | þú svalaðir | þið svöluðuð | ||
hann, hún, það svalaði | þeir, þær, þau svöluðu | hann, hún, það svalaði | þeir, þær, þau svöluðu | ||
imperative (boðháttur) |
svala (þú) | svalið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
svalaðu | svaliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Norwegian Bokmål
Norwegian Nynorsk
Noun
svala f (definite singular svala, indefinite plural svaler or svalor, definite plural svalene or svalone)
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *swalwǭ.
The expected form is *svǫlva, which is reflected in some of the descendants; nominative singular svala is due to analogy with the oblique singular svǫlu, caused by the loss of v before a rounded vowel. Compare vǫlva, from Proto-Germanic *swalwǭ, with oblique singular vǫlu.
Declension
Descendants
Etymology 2
From the adjective svalr.
Conjugation
Conjugation of svala — active (weak class 2)
infinitive | svala | |
---|---|---|
present participle | svalandi | |
past participle | svalaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | svala | svalaða |
2nd-person singular | svalar | svalaðir |
3rd-person singular | svalar | svalaði |
1st-person plural | svǫlum | svǫluðum |
2nd-person plural | svalið | svǫluðuð |
3rd-person plural | svala | svǫluðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | svala | svalaða |
2nd-person singular | svalir | svalaðir |
3rd-person singular | svali | svalaði |
1st-person plural | svalim | svalaðim |
2nd-person plural | svalið | svalaðið |
3rd-person plural | svali | svalaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | svala | |
1st-person plural | svǫlum | |
2nd-person plural | svalið |
Conjugation of svala — mediopassive (weak class 2)
infinitive | svalask | |
---|---|---|
present participle | svalandisk | |
past participle | svalazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | svǫlumk | svǫluðumk |
2nd-person singular | svalask | svalaðisk |
3rd-person singular | svalask | svalaðisk |
1st-person plural | svǫlumsk | svǫluðumsk |
2nd-person plural | svalizk | svǫluðuzk |
3rd-person plural | svalask | svǫluðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | svǫlumk | svǫluðumk |
2nd-person singular | svalisk | svalaðisk |
3rd-person singular | svalisk | svalaðisk |
1st-person plural | svalimsk | svalaðimsk |
2nd-person plural | svalizk | svalaðizk |
3rd-person plural | svalisk | svalaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | svalask | |
1st-person plural | svǫlumsk | |
2nd-person plural | svalizk |
Adjective
svala
References
- “svala”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Swedish
Pronunciation
- IPA(key): /²svɑːla/
Audio (en svala) (file)
Etymology 1
See the etymology of the corresponding lemma form.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.