suadus
Gaulish
Latin
Etymology
From suādeō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /suˈaː.dus/, [s̠uˈäːd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /suˈa.dus/, [suˈäːd̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suādus | suāda | suādum | suādī | suādae | suāda | |
Genitive | suādī | suādae | suādī | suādōrum | suādārum | suādōrum | |
Dative | suādō | suādō | suādīs | ||||
Accusative | suādum | suādam | suādum | suādōs | suādās | suāda | |
Ablative | suādō | suādā | suādō | suādīs | |||
Vocative | suāde | suāda | suādum | suādī | suādae | suāda |
Derived terms
Descendants
- → Swedish: svada
References
- “suadus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.