strengja

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstreiɲca/
    Rhymes: -eiɲca

Verb

strengja (weak verb, third-person singular past indicative strengdi, supine strengt)

  1. (transitive, governs the accusative) to pull taut

Conjugation
strengja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að strengja
supine
(sagnbót)		 strengt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 strengjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég strengi við strengjum present
(nútíð)		 ég strengi við strengjum
þú strengir þið strengið þú strengir þið strengið
hann, hún, það strengir þeir, þær, þau strengja hann, hún, það strengi þeir, þær, þau strengi
past
(þátíð)		 ég strengdi við strengdum past
(þátíð)		 ég strengdi við strengdum
þú strengdir þið strengduð þú strengdir þið strengduð
hann, hún, það strengdi þeir, þær, þau strengdu hann, hún, það strengdi þeir, þær, þau strengdu
imperative
(boðháttur)		 streng (þú) strengið (þið)
Forms with appended personal pronoun
strengdu strengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
strengjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að strengjast
supine
(sagnbót)		 strengst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 strengjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég strengist við strengjumst present
(nútíð)		 ég strengist við strengjumst
þú strengist þið strengist þú strengist þið strengist
hann, hún, það strengist þeir, þær, þau strengjast hann, hún, það strengist þeir, þær, þau strengist
past
(þátíð)		 ég strengdist við strengdumst past
(þátíð)		 ég strengdist við strengdumst
þú strengdist þið strengdust þú strengdist þið strengdust
hann, hún, það strengdist þeir, þær, þau strengdust hann, hún, það strengdist þeir, þær, þau strengdust
imperative
(boðháttur)		 strengst (þú) strengist (þið)
Forms with appended personal pronoun
strengstu strengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
strengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 strengdur strengd strengt strengdir strengdar strengd
accusative
(þolfall)		 strengdan strengda strengt strengda strengdar strengd
dative
(þágufall)		 strengdum strengdri strengdu strengdum strengdum strengdum
genitive
(eignarfall)		 strengds strengdrar strengds strengdra strengdra strengdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 strengdi strengda strengda strengdu strengdu strengdu
accusative
(þolfall)		 strengda strengdu strengda strengdu strengdu strengdu
dative
(þágufall)		 strengda strengdu strengda strengdu strengdu strengdu
genitive
(eignarfall)		 strengda strengdu strengda strengdu strengdu strengdu

Derived terms

Noun

strengja m

  1. indefinite genitive plural of strengur
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.