stafa

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstaːva/
    Rhymes: -aːva

Etymology 1

From Old Norse stafa, from stafr (Icelandic stafur (“staff, pole; (wooden) pillar; pillar of light”)).

Verb

stafa (weak verb, third-person singular past indicative stafaði, supine stafað)

  1. (transitive, with accusative) to spell
    Synonym: stafsetja
    Hvernig stafarðu þetta orð?
    How do you spell this word?
  2. (transitive, with dative) to radiate, emanate
  3. (with preposition af + dative) to result, stem (from), be caused (by)
Conjugation
stafa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að stafa
supine
(sagnbót)		 stafað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 stafandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég stafa við stöfum present
(nútíð)		 ég stafi við stöfum
þú stafar þið stafið þú stafir þið stafið
hann, hún, það stafar þeir, þær, þau stafa hann, hún, það stafi þeir, þær, þau stafi
past
(þátíð)		 ég stafaði við stöfuðum past
(þátíð)		 ég stafaði við stöfuðum
þú stafaðir þið stöfuðuð þú stafaðir þið stöfuðuð
hann, hún, það stafaði þeir, þær, þau stöfuðu hann, hún, það stafaði þeir, þær, þau stöfuðu
imperative
(boðháttur)		 stafa (þú) stafið (þið)
Forms with appended personal pronoun
stafaðu stafiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Noun

stafa

  1. indefinite genitive plural of stafur

Anagrams

Old Norse

Noun

stafa

  1. genitive/accusative plural of stafr
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.