societas
Latin
Etymology
From Proto-Italic *sokjotāts. Equivalent to socius + -tas.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /soˈki.e.taːs/, [s̠ɔˈkiɛt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /soˈt͡ʃi.e.tas/, [soˈt͡ʃiːet̪äs]
Noun
societās f (genitive societātis); third declension
- A union for a common purpose; society, fellowship, partnership, association, community, union; affinity.
- (metonymically) Those united for a common purpose; a company or society of such persons.
- (by extension) A copartnership, membership, or association for trading purposes.
- (by extension) A share or stake in a partnership or association
- (by extension) A political league, alliance, confederacy.
- Synonyms: amīcitia, cōnsociātiō
Declension
Third-declension noun.
Related terms
- socia
- sociābilis
- sociālis
- sociālitās
- sociāliter
- sociātiō
- sociātrīx
- sociennus
- sociō
- sociofraudus
- socius
Descendants
From nominative societās:
From accusative societātem:
- Old French: soistié
- → Catalan: societat
- → Galician: sociedade
- → Italian: società
- → Occitan: societat
- → Old French: societé
- → Portuguese: sociedade
- → Romansch: societad, sozietad, societed, società
- Sicilian: sucitati
- → Spanish: sociedad
References
- “societas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “societas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- societas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- societas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be united by having a common language: eiusdem linguae societate coniunctum esse cum aliquo (De Or. 3. 59. 223)
- social life: vitae societas
- to associate with some one: societatem inire, facere cum aliquo
- to unite isolated individuals into a society: dissipatos homines in (ad) societatem vitae convocare (Tusc. 1. 25. 62)
- to be united by having a common language: eiusdem linguae societate coniunctum esse cum aliquo (De Or. 3. 59. 223)
- “societas”, in William Smith et al., editor (1890), A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
- Meyer-Lübke, Wilhelm (1911) “sŏcietas”, in Romanisches etymologisches Wörterbuch (in German), page 607
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.