smala

See also: smalą

French

Alternative forms

Etymology

Ultimately from Arabic زَمَالَة (zamāla).

Pronunciation
  • IPA(key): /sma.la/

Noun

smala f (plural smalas)

  1. (North Africa) tribe, entourage (of chieftain)
  2. (slang) entourage, posse, extended family
    Il est venu avec toute la smala.
    He came with his whole posse.

Further reading

Anagrams

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsmaːla/
    Rhymes: -aːla

Verb

smala (weak verb, third-person singular past indicative smalaði, supine smalað)

  1. (transitive, governs the dative) to gather, herd
    Að smala fé.
    To round up sheep.
  2. (computing, transitive, governs the dative) to assemble from assembly language to machine code

Conjugation
smala — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að smala
supine
(sagnbót)		 smalað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 smalandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég smala við smölum present
(nútíð)		 ég smali við smölum
þú smalar þið smalið þú smalir þið smalið
hann, hún, það smalar þeir, þær, þau smala hann, hún, það smali þeir, þær, þau smali
past
(þátíð)		 ég smalaði við smöluðum past
(þátíð)		 ég smalaði við smöluðum
þú smalaðir þið smöluðuð þú smalaðir þið smöluðuð
hann, hún, það smalaði þeir, þær, þau smöluðu hann, hún, það smalaði þeir, þær, þau smöluðu
imperative
(boðháttur)		 smala (þú) smalið (þið)
Forms with appended personal pronoun
smalaðu smaliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
smalast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að smalast
supine
(sagnbót)		 smalast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 smalandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég smalast við smölumst present
(nútíð)		 ég smalist við smölumst
þú smalast þið smalist þú smalist þið smalist
hann, hún, það smalast þeir, þær, þau smalast hann, hún, það smalist þeir, þær, þau smalist
past
(þátíð)		 ég smalaðist við smöluðumst past
(þátíð)		 ég smalaðist við smöluðumst
þú smalaðist þið smöluðust þú smalaðist þið smöluðust
hann, hún, það smalaðist þeir, þær, þau smöluðust hann, hún, það smalaðist þeir, þær, þau smöluðust
imperative
(boðháttur)		 smalast (þú) smalist (þið)
Forms with appended personal pronoun
smalastu smalisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
smalaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 smalaður smöluð smalað smalaðir smalaðar smöluð
accusative
(þolfall)		 smalaðan smalaða smalað smalaða smalaðar smöluð
dative
(þágufall)		 smöluðum smalaðri smöluðu smöluðum smöluðum smöluðum
genitive
(eignarfall)		 smalaðs smalaðrar smalaðs smalaðra smalaðra smalaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 smalaði smalaða smalaða smöluðu smöluðu smöluðu
accusative
(þolfall)		 smalaða smöluðu smalaða smöluðu smöluðu smöluðu
dative
(þágufall)		 smalaða smöluðu smalaða smöluðu smöluðu smöluðu
genitive
(eignarfall)		 smalaða smöluðu smalaða smöluðu smöluðu smöluðu

Swedish

Adjective

smala

  1. inflection of smal:
    1. definite singular
    2. plural

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.