skara

See also: Skara, skära, and skåra

Icelandic

Etymology

From Old Norse skara (“to rake, scrape”), related to skera (“to cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskaːra/
  • Rhymes: -aːra

Verb

skara (weak verb, third-person singular past indicative skaraði, supine skarað)

  1. (of a fire) to poke or stoking
    Skara í eldinn.
    To poke the fire.
    To stoke the fire.

Conjugation
skara — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skara
supine
(sagnbót)		 skarað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skarandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skara við skörum present
(nútíð)		 ég skari við skörum
þú skarar þið skarið þú skarir þið skarið
hann, hún, það skarar þeir, þær, þau skara hann, hún, það skari þeir, þær, þau skari
past
(þátíð)		 ég skaraði við sköruðum past
(þátíð)		 ég skaraði við sköruðum
þú skaraðir þið sköruðuð þú skaraðir þið sköruðuð
hann, hún, það skaraði þeir, þær, þau sköruðu hann, hún, það skaraði þeir, þær, þau sköruðu
imperative
(boðháttur)		 skara (þú) skarið (þið)
Forms with appended personal pronoun
skaraðu skariði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skarast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skarast
supine
(sagnbót)		 skarast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skarandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skarast við skörumst present
(nútíð)		 ég skarist við skörumst
þú skarast þið skarist þú skarist þið skarist
hann, hún, það skarast þeir, þær, þau skarast hann, hún, það skarist þeir, þær, þau skarist
past
(þátíð)		 ég skaraðist við sköruðumst past
(þátíð)		 ég skaraðist við sköruðumst
þú skaraðist þið sköruðust þú skaraðist þið sköruðust
hann, hún, það skaraðist þeir, þær, þau sköruðust hann, hún, það skaraðist þeir, þær, þau sköruðust
imperative
(boðháttur)		 skarast (þú) skarist (þið)
Forms with appended personal pronoun
skarastu skaristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skaraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skaraður sköruð skarað skaraðir skaraðar sköruð
accusative
(þolfall)		 skaraðan skaraða skarað skaraða skaraðar sköruð
dative
(þágufall)		 sköruðum skaraðri sköruðu sköruðum sköruðum sköruðum
genitive
(eignarfall)		 skaraðs skaraðrar skaraðs skaraðra skaraðra skaraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skaraði skaraða skaraða sköruðu sköruðu sköruðu
accusative
(þolfall)		 skaraða sköruðu skaraða sköruðu sköruðu sköruðu
dative
(þágufall)		 skaraða sköruðu skaraða sköruðu sköruðu sköruðu
genitive
(eignarfall)		 skaraða sköruðu skaraða sköruðu sköruðu sköruðu

Derived terms

Noun

skara

  1. indefinite accusative/dative/genitive singular of skari
  2. indefinite accusative/genitive plural of skari

Lithuanian

Pronunciation
  • IPA(key): [s̪kɐˈrɐ]

Noun

skarà f (plural skãros) stress pattern 4

  1. scarf, shawl

Declension
Declension of skarà
singular (vienaskaita) plural (daugiskaita)
nominative (vardininkas) skarà skãros
genitive (kilmininkas) skarõs skarų̃
dative (naudininkas) skãrai skaróms
accusative (galininkas) skãrą skaràs
instrumental (įnagininkas) skarà skaromìs
locative (vietininkas) skarojè skarosè
vocative (šauksmininkas) skãra skãros

References
  • “skara” in Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN

Norwegian Bokmål

Noun

skara n

  1. definite plural of skar

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From Old Norse skara.

Alternative forms

Verb

skara (present tense skarar, past tense skara, past participle skara, passive infinitive skarast, present participle skarande, imperative skara/skar)

  1. (transitive) to put or place in a dense row or crowd
  2. (intransitive) to congregate, walk together
  3. (transitive, intransitive) to gather and drop ashes upon embers
Usage notes
  • This is a split infinitive verb.

Etymology 2

From skar (“snuff of a candle”).

Alternative forms

Verb

skara (present tense skarar, past tense skara, past participle skara, passive infinitive skarast, present participle skarande, imperative skara/skar)

  1. to remove the snuff (i.e. the burnt part) of the wick
Usage notes
  • This is a split infinitive verb.

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

skara n

  1. definite plural of skar

References

Old Norse

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

skara

  1. (transitive) to poke, rake
  2. (transitive) to cover closely
    skip skarat skǫldum
    a ship set with shields from stem to stern
Descendants
  • Icelandic: skara
  • Norwegian Nynorsk: skara, skare

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

skara

  1. accusative/dative/genitive singular indefinite of skari m
  2. accusative/genitive plural indefinite of skari m

References
  • “skara”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Swedish

Etymology

From Old Norse skǫr, from Proto-Germanic *skarō (“division, portion”).

Pronunciation
  • audio(file)

Noun

skara c

  1. a group of people (physically or more abstractly together)
    en stor skara journalister
    a crowd of journalists

Declension
Declension of skara 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative skara skaran skaror skarorna
Genitive skaras skarans skarors skarornas

References

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.