ruaig

Irish

From Middle Irish rúac (noun) and rúacaid (verb).

ruaig f (genitive singular ruaige, nominative plural ruaigeanna)

Declension of ruaig

Second declension

Bare forms

ruaig (present analytic ruaigeann, future analytic ruaigfidh, verbal noun ruaigeadh, past participle ruaigthe)

conjugation of ruaig (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	ruaigim	ruaigeann tú; ruaigir^†	ruaigeann sé, sí	ruaigimid	ruaigeann sibh	ruaigeann siad; ruaigid^†	a ruaigeann; a ruaigeas	ruaigtear
	past	ruaig mé; ruaigeas	ruaig tú; ruaigis	ruaig sé, sí	ruaigeamar; ruaig muid	ruaig sibh; ruaigeabhair	ruaig siad; ruaigeadar	a ruaig / ar ruaig*	ruaigeadh
	past habitual	ruaiginn	ruaigteá	ruaigeadh sé, sí	ruaigimis; ruaigeadh muid	ruaigeadh sibh	ruaigidís; ruaigeadh siad	a ruaigeadh / a ruaigeadh*	ruaigtí
future		ruaigfidh mé; ruaigfead	ruaigfidh tú; ruaigfir^†	ruaigfidh sé, sí	ruaigfimid; ruaigfidh muid	ruaigfidh sibh	ruaigfidh siad; ruaigfid^†	a ruaigfidh; a ruaigfeas	ruaigfear
conditional		ruaigfinn	ruaigfeá	ruaigfeadh sé, sí	ruaigfimis; ruaigfeadh muid	ruaigfeadh sibh	ruaigfidís; ruaigfeadh siad	a ruaigfeadh / a ruaigfeadh*	ruaigfí
subjunctive	present	go ruaige mé; go ruaigead^†	go ruaige tú; go ruaigir^†	go ruaige sé, sí	go ruaigimid; go ruaige muid	go ruaige sibh	go ruaige siad; go ruaigid^†	—	go ruaigtear
subjunctive	past	dá ruaiginn	dá ruaigteá	dá ruaigeadh sé, sí	dá ruaigimis; dá ruaigeadh muid	dá ruaigeadh sibh	dá ruaigidís; dá ruaigeadh siad	—	dá ruaigtí
imperative		ruaigim	ruaig	ruaigeadh sé, sí	ruaigimis	ruaigigí; ruaigidh^†	ruaigidís	—	ruaigtear
verbal noun		ruaigeadh
past participle		ruaigthe

* indirect relative
† archaic or dialect form