orinar
Asturian
Etymology
From Latin urināre, present active infinitive of ūrīnō, an ante-Classical form of ūrīnor (“I dive or plunge into water”).
Conjugation
Conjugation of orinar
infinitive | orinar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | orinando | ||||||
past participle | m orináu, f orinada, n orinao, m pl orinaos, f pl orinaes | ||||||
person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
indicative | present | orino | orines | orina | orinamos | orináis | orinen |
imperfect | orinaba | orinabes | orinaba | orinábemos, orinábamos | orinabeis, orinabais | orinaben | |
preterite | oriné | orinasti, orinesti | orinó | orinemos | orinastis, orinestis | orinaron | |
pluperfect | orinare, orinara | orinares, orinaras | orinare, orinara | orináremos, orináramos | orinareis, orinarais | orinaren, orinaran | |
future | orinaré | orinarás | orinará | orinaremos | orinaréis | orinarán | |
conditional | orinaría | orinaríes | orinaría | orinaríemos, orinaríamos | orinaríeis, orinaríais | orinaríen | |
subjunctive | present | orine | orines, orinas | orine | orinemos | orinéis | orinen, orinan |
imperfect | orinare, orinara | orinares, orinaras | orinare, orinara | orináremos, orináramos | orinareis, orinarais | orinaren, orinaran | |
imperative | — | orina | — | — | orinái | — |
Catalan
Etymology
Inherited from Latin urināre, an ante-Classical form of ūrīnor (“to dive or plunge into water”).
Pronunciation
Verb
orinar (first-person singular present orino, first-person singular preterite oriní, past participle orinat)
Conjugation
infinitive | orinar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | orinant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | orinat | orinada | |||||
plural | orinats | orinades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | orino | orines | orina | orinem | orineu | orinen | |
imperfect | orinava | orinaves | orinava | orinàvem | orinàveu | orinaven | |
future | orinaré | orinaràs | orinarà | orinarem | orinareu | orinaran | |
preterite | oriní | orinares | orinà | orinàrem | orinàreu | orinaren | |
conditional | orinaria | orinaries | orinaria | orinaríem | orinaríeu | orinarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | orini | orinis | orini | orinem | orineu | orinin | |
imperfect | orinés | orinessis | orinés | orinéssim | orinéssiu | orinessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | orina | orini | orinem | orineu | orinin | |
negative (no) | — | no orinis | no orini | no orinem | no orineu | no orinin |
Related terms
Spanish
Etymology
Inherited from Latin urināre, an ante-Classical form of ūrīnor (“to dive or plunge into water”). Cognate with English urinate.
Pronunciation
- IPA(key): /oɾiˈnaɾ/ [o.ɾiˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: o‧ri‧nar
Verb
orinar (first-person singular present orino, first-person singular preterite oriné, past participle orinado)
Conjugation
infinitive | orinar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | orinando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | orinado | orinada | |||||
plural | orinados | orinadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | orino | orinastú orinásvos |
orina | orinamos | orináis | orinan | |
imperfect | orinaba | orinabas | orinaba | orinábamos | orinabais | orinaban | |
preterite | oriné | orinaste | orinó | orinamos | orinasteis | orinaron | |
future | orinaré | orinarás | orinará | orinaremos | orinaréis | orinarán | |
conditional | orinaría | orinarías | orinaría | orinaríamos | orinaríais | orinarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | orine | orinestú orinésvos2 |
orine | orinemos | orinéis | orinen | |
imperfect (ra) |
orinara | orinaras | orinara | orináramos | orinarais | orinaran | |
imperfect (se) |
orinase | orinases | orinase | orinásemos | orinaseis | orinasen | |
future1 | orinare | orinares | orinare | orináremos | orinareis | orinaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | orinatú orinávos |
orine | orinemos | orinad | orinen | ||
negative | no orines | no orine | no orinemos | no orinéis | no orinen |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive orinar | |||||||
dative | orinarme | orinarte | orinarle, orinarse | orinarnos | orinaros | orinarles, orinarse | |
accusative | orinarme | orinarte | orinarlo, orinarla, orinarse | orinarnos | orinaros | orinarlos, orinarlas, orinarse | |
with gerund orinando | |||||||
dative | orinándome | orinándote | orinándole, orinándose | orinándonos | orinándoos | orinándoles, orinándose | |
accusative | orinándome | orinándote | orinándolo, orinándola, orinándose | orinándonos | orinándoos | orinándolos, orinándolas, orinándose | |
with informal second-person singular tú imperative orina | |||||||
dative | oríname | orínate | orínale | orínanos | not used | orínales | |
accusative | oríname | orínate | orínalo, orínala | orínanos | not used | orínalos, orínalas | |
with informal second-person singular vos imperative oriná | |||||||
dative | oriname | orinate | orinale | orinanos | not used | orinales | |
accusative | oriname | orinate | orinalo, orinala | orinanos | not used | orinalos, orinalas | |
with formal second-person singular imperative orine | |||||||
dative | oríneme | not used | orínele, orínese | orínenos | not used | oríneles | |
accusative | oríneme | not used | orínelo, orínela, orínese | orínenos | not used | orínelos, orínelas | |
with first-person plural imperative orinemos | |||||||
dative | not used | orinémoste | orinémosle | orinémonos | orinémoos | orinémosles | |
accusative | not used | orinémoste | orinémoslo, orinémosla | orinémonos | orinémoos | orinémoslos, orinémoslas | |
with informal second-person plural imperative orinad | |||||||
dative | orinadme | not used | orinadle | orinadnos | orinaos | orinadles | |
accusative | orinadme | not used | orinadlo, orinadla | orinadnos | orinaos | orinadlos, orinadlas | |
with formal second-person plural imperative orinen | |||||||
dative | orínenme | not used | orínenle | orínennos | not used | orínenles, orínense | |
accusative | orínenme | not used | orínenlo, orínenla | orínennos | not used | orínenlos, orínenlas, orínense |
Derived terms
Further reading
- “orinar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.