occisurus
Latin
Etymology
Future active participle of occīdō (“fell; slay”).
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | occīsūrus | occīsūra | occīsūrum | occīsūrī | occīsūrae | occīsūra | |
Genitive | occīsūrī | occīsūrae | occīsūrī | occīsūrōrum | occīsūrārum | occīsūrōrum | |
Dative | occīsūrō | occīsūrō | occīsūrīs | ||||
Accusative | occīsūrum | occīsūram | occīsūrum | occīsūrōs | occīsūrās | occīsūra | |
Ablative | occīsūrō | occīsūrā | occīsūrō | occīsūrīs | |||
Vocative | occīsūre | occīsūra | occīsūrum | occīsūrī | occīsūrae | occīsūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.