Martianus
Latin
Etymology
Mārs, Mārtis + -ānus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /maːr.tiˈaː.nus/, [mäːrt̪iˈäːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mar.t͡siˈa.nus/, [märt̪͡s̪iˈäːnus]
Adjective
Mārtiānus (feminine Mārtiāna, neuter Mārtiānum); first/second-declension adjective
(relational)
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Mārtiānus | Mārtiāna | Mārtiānum | Mārtiānī | Mārtiānae | Mārtiāna | |
Genitive | Mārtiānī | Mārtiānae | Mārtiānī | Mārtiānōrum | Mārtiānārum | Mārtiānōrum | |
Dative | Mārtiānō | Mārtiānō | Mārtiānīs | ||||
Accusative | Mārtiānum | Mārtiānam | Mārtiānum | Mārtiānōs | Mārtiānās | Mārtiāna | |
Ablative | Mārtiānō | Mārtiānā | Mārtiānō | Mārtiānīs | |||
Vocative | Mārtiāne | Mārtiāna | Mārtiānum | Mārtiānī | Mārtiānae | Mārtiāna |
Proper noun
Mārtiānus m sg (genitive Mārtiānī, feminine Mārtiāna); second declension
Declension
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Mārtiānus |
Genitive | Mārtiānī |
Dative | Mārtiānō |
Accusative | Mārtiānum |
Ablative | Mārtiānō |
Vocative | Mārtiāne |
Descendants
References
- “Martianus”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.