mannelijk
Dutch
Etymology
From Middle Dutch manlijc. Equivalent to man + -e- + -lijk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɑ.nə.lək/
audio (file) - Hyphenation: man‧ne‧lijk
Adjective
mannelijk (comparative mannelijker, superlative mannelijkst)
- manly
- Antonym: onmannelijk
- male
- (grammar) masculine
- Coordinate terms: commuun, vrouwelijk, onzijdig
Inflection
| Inflection of mannelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | mannelijk | |||
| inflected | mannelijke | |||
| comparative | mannelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | mannelijk | mannelijker | het mannelijkst het mannelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | mannelijke | mannelijkere | mannelijkste |
| n. sing. | mannelijk | mannelijker | mannelijkste | |
| plural | mannelijke | mannelijkere | mannelijkste | |
| definite | mannelijke | mannelijkere | mannelijkste | |
| partitive | mannelijks | mannelijkers | — | |
Derived terms
- mannelijkheid
- onmannelijk
- vermannelijken
Descendants
- Afrikaans: manlik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.