lofgeorn
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *lobagern, from Proto-Germanic *lubagernaz (“willing, eager”); equivalent to lof + ġeorn. Compare Old High German lobogernī, Old Norse lofgjarn.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlofˌje͜orn/, [ˈlovˌje͜orˠn]
Adjective
lofġeorn (superlative lofġeornost)
Declension
Declension of lofġeorn — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | lofġeorn | lofġeorn | lofġeorn |
Accusative | lofġeorne | lofġeorne | lofġeorn |
Genitive | lofġeornes | lofġeornre | lofġeornes |
Dative | lofġeornum | lofġeornre | lofġeornum |
Instrumental | lofġeorne | lofġeornre | lofġeorne |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | lofġeorne | lofġeorna, lofġeorne | lofġeorn |
Accusative | lofġeorne | lofġeorna, lofġeorne | lofġeorn |
Genitive | lofġeornra | lofġeornra | lofġeornra |
Dative | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
Instrumental | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
Declension of lofġeorn — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | lofġeorna | lofġeorne | lofġeorne |
Accusative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeorne |
Genitive | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
Dative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
Instrumental | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
Accusative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
Genitive | lofġeornra, lofġeornena | lofġeornra, lofġeornena | lofġeornra, lofġeornena |
Dative | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
Instrumental | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “lof-georn”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.