iadh

Irish

Verb

iadh (present analytic iadhann, future analytic iadhfaidh, verbal noun iadhamh, past participle iadhta)

Alternative form of iaigh (“to close, shut”)

Conjugation

conjugation of iadh (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	iadhaim	iadhann tú; iadhair^†	iadhann sé, sí	iadhaimid	iadhann sibh	iadhann siad; iadhaid^†	a iadhann; a iadhas / a n-iadhann; a n-iadhas	iadhtar
	past	d'iadh mé; d'iadhas / iadh mé‡; iadhas‡	d'iadh tú; d'iadhais / iadh tú; iadhais‡	d'iadh sé, sí / iadh sé, sí‡	d'iadhamar; d'iadh muid / iadhamar; iadh muid‡	d'iadh sibh; d'iadhabhair / iadh sibh; iadhabhair‡	d'iadh siad; d'iadhadar / iadh siad; iadhadar‡	a d'iadh / ar iadh*	iadhadh; hiadhadh^†
	past habitual	d'iadhainn / iadhainn‡; n-iadhainn‡‡	d'iadhtá / iadhtá‡; n-iadhtá‡‡	d'iadhadh sé, sí / iadhadh sé, sí‡; n-iadhadh sé, sí‡‡	d'iadhaimis; d'iadhadh muid / iadhaimis; iadhadh muid‡; n-iadhaimis‡‡; n-iadhadh muid‡‡	d'iadhadh sibh / iadhadh sibh‡; n-iadhadh sibh‡‡	d'iadhaidís; d'iadhadh siad / iadhaidís; iadhadh siad‡; n-iadhaidís‡‡; n-iadhadh siad‡‡	a d'iadhadh / a n-iadhadh*	d'iadhtaí / iadhtaí‡; n-iadhtaí‡‡
future		iadhfaidh mé; iadhfad	iadhfaidh tú; iadhfair^†	iadhfaidh sé, sí	iadhfaimid; iadhfaidh muid	iadhfaidh sibh	iadhfaidh siad; iadhfaid^†	a iadhfaidh; a iadhfas / a n-iadhfaidh; a n-iadhfas	iadhfar
conditional		d'iadhfainn / iadhfainn‡; n-iadhfainn‡‡	d'iadhfá / iadhfá‡; n-iadhfá‡‡	d'iadhfadh sé, sí / iadhfadh sé, sí‡; n-iadhfadh sé, sí‡‡	d'iadhfaimis; d'iadhfadh muid / iadhfaimis‡; iadhfadh muid‡; n-iadhfaimis‡‡; n-iadhfadh muid‡‡	d'iadhfadh sibh / iadhfadh sibh‡; n-iadhfadh sibh‡‡	d'iadhfaidís; d'iadhfadh siad / iadhfaidís‡; iadhfadh siad‡; n-iadhfaidís‡‡; n-iadhfadh siad‡‡	a d'iadhfadh / a n-iadhfadh*	d'iadhfaí / iadhfaí‡; n-iadhfaí‡‡
subjunctive	present	go n-iadha mé; go n-iadhad^†	go n-iadha tú; go n-iadhair^†	go n-iadha sé, sí	go n-iadhaimid; go n-iadha muid	go n-iadha sibh	go n-iadha siad; go n-iadhaid^†	—	go n-iadhtar
subjunctive	past	dá n-iadhainn	dá n-iadhtá	dá n-iadhadh sé, sí	dá n-iadhaimis; dá n-iadhadh muid	dá n-iadhadh sibh	dá n-iadhaidís; dá n-iadhadh siad	—	dá n-iadhtaí
imperative		iadhaim	iadh	iadhadh sé, sí	iadhaimis	iadhaigí; iadhaidh^†	iadhaidís	—	iadhtar
verbal noun		~amh
past participle		iadhta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Verb

iadh

inflection of iaigh:
1. autonomous past indicative
2. analytic past habitual dependent
3. third-person singular imperative

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
iadh	n-iadh	hiadh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Scottish Gaelic

Alternative forms

iath

Etymology

From Middle Irish íadaid, from Old Irish íadaid (“to close”), from Proto-Celtic *eɸidāti, composed of *eɸi- +‎ *dāti (“to give”). Cognate to Irish iaigh.

Verb

iadh (past dh'iadh, future iadhaidh, verbal noun iadhadh, past participle iadhte)

surround, enclose, encircle

Derived terms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.