hinkra
Icelandic
Verb
hinkra (weak verb, third-person singular past indicative hinkraði, supine hinkrað)
Conjugation
hinkra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hinkra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hinkrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hinkrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hinkra | við hinkrum | present (nútíð) |
ég hinkri | við hinkrum |
| þú hinkrar | þið hinkrið | þú hinkrir | þið hinkrið | ||
| hann, hún, það hinkrar | þeir, þær, þau hinkra | hann, hún, það hinkri | þeir, þær, þau hinkri | ||
| past (þátíð) |
ég hinkraði | við hinkruðum | past (þátíð) |
ég hinkraði | við hinkruðum |
| þú hinkraðir | þið hinkruðuð | þú hinkraðir | þið hinkruðuð | ||
| hann, hún, það hinkraði | þeir, þær, þau hinkruðu | hann, hún, það hinkraði | þeir, þær, þau hinkruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hinkra (þú) | hinkrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hinkraðu | hinkriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hinkrast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hinkrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hinkrast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hinkrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hinkrast | við hinkrumst | present (nútíð) |
ég hinkrist | við hinkrumst |
| þú hinkrast | þið hinkrist | þú hinkrist | þið hinkrist | ||
| hann, hún, það hinkrast | þeir, þær, þau hinkrast | hann, hún, það hinkrist | þeir, þær, þau hinkrist | ||
| past (þátíð) |
ég hinkraðist | við hinkruðumst | past (þátíð) |
ég hinkraðist | við hinkruðumst |
| þú hinkraðist | þið hinkruðust | þú hinkraðist | þið hinkruðust | ||
| hann, hún, það hinkraðist | þeir, þær, þau hinkruðust | hann, hún, það hinkraðist | þeir, þær, þau hinkruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hinkrast (þú) | hinkrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hinkrastu | hinkristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hinkraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hinkraður | hinkruð | hinkrað | hinkraðir | hinkraðar | hinkruð | |
| accusative (þolfall) |
hinkraðan | hinkraða | hinkrað | hinkraða | hinkraðar | hinkruð | |
| dative (þágufall) |
hinkruðum | hinkraðri | hinkruðu | hinkruðum | hinkruðum | hinkruðum | |
| genitive (eignarfall) |
hinkraðs | hinkraðrar | hinkraðs | hinkraðra | hinkraðra | hinkraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hinkraði | hinkraða | hinkraða | hinkruðu | hinkruðu | hinkruðu | |
| accusative (þolfall) |
hinkraða | hinkruðu | hinkraða | hinkruðu | hinkruðu | hinkruðu | |
| dative (þágufall) |
hinkraða | hinkruðu | hinkraða | hinkruðu | hinkruðu | hinkruðu | |
| genitive (eignarfall) |
hinkraða | hinkruðu | hinkraða | hinkruðu | hinkruðu | hinkruðu | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.