gogga

See also: Gogga

English

Etymology

From Afrikaans gogga, from a Khoe language. Compare Khoekhoe xoxo-i.

Pronunciation

Noun

gogga (plural goggas)

  1. (South Africa) Insect.

Afrikaans
FWOTD – 5 April 2018

Etymology

From a Khoe language. Compare Khoekhoe xoxo-i.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈχɔ.χa/
  • Audio(file)

Noun

gogga (plural goggas)

  1. bug, insect
    • 2014, Elsa Drotsky, 'n Vrou vir Emile, LAPA Uitgewers.
      Sy verloor gou belanstelling in die wriemelende goggas en kom orent, haar oë sommer vanself al weer op soek na Emile.
      She quickly loses interest in the wriggling bugs and goes upright, her eyes already searching for Emile on their own.

See also

Icelandic

Verb

gogga (weak verb, third-person singular past indicative goggaði, supine goggað)

  1. to peck

Conjugation
gogga — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að gogga
supine
(sagnbót)		 goggað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 goggandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég gogga við goggum present
(nútíð)		 ég goggi við goggum
þú goggar þið goggið þú goggir þið goggið
hann, hún, það goggar þeir, þær, þau gogga hann, hún, það goggi þeir, þær, þau goggi
past
(þátíð)		 ég goggaði við gogguðum past
(þátíð)		 ég goggaði við gogguðum
þú goggaðir þið gogguðuð þú goggaðir þið gogguðuð
hann, hún, það goggaði þeir, þær, þau gogguðu hann, hún, það goggaði þeir, þær, þau gogguðu
imperative
(boðháttur)		 gogga (þú) goggið (þið)
Forms with appended personal pronoun
goggaðu goggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
goggast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að goggast
supine
(sagnbót)		 goggast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 goggandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég goggast við goggumst present
(nútíð)		 ég goggist við goggumst
þú goggast þið goggist þú goggist þið goggist
hann, hún, það goggast þeir, þær, þau goggast hann, hún, það goggist þeir, þær, þau goggist
past
(þátíð)		 ég goggaðist við gogguðumst past
(þátíð)		 ég goggaðist við gogguðumst
þú goggaðist þið gogguðust þú goggaðist þið gogguðust
hann, hún, það goggaðist þeir, þær, þau gogguðust hann, hún, það goggaðist þeir, þær, þau gogguðust
imperative
(boðháttur)		 goggast (þú) goggist (þið)
Forms with appended personal pronoun
goggastu goggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
goggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 goggaður gogguð goggað goggaðir goggaðar gogguð
accusative
(þolfall)		 goggaðan goggaða goggað goggaða goggaðar gogguð
dative
(þágufall)		 gogguðum goggaðri gogguðu gogguðum gogguðum gogguðum
genitive
(eignarfall)		 goggaðs goggaðrar goggaðs goggaðra goggaðra goggaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 goggaði goggaða goggaða gogguðu gogguðu gogguðu
accusative
(þolfall)		 goggaða gogguðu goggaða gogguðu gogguðu gogguðu
dative
(þágufall)		 goggaða gogguðu goggaða gogguðu gogguðu gogguðu
genitive
(eignarfall)		 goggaða gogguðu goggaða gogguðu gogguðu gogguðu

Derived terms

Noun

gogga

  1. indefinite genitive plural of goggur
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.