flagitans
Latin
Etymology
Present participle of flāgitō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | flāgitāns | flāgitāns | flāgitantēs | flāgitantia | |
Genitive | flāgitantis | flāgitantis | flāgitantium | flāgitantium | |
Dative | flāgitantī | flāgitantī | flāgitantibus | flāgitantibus | |
Accusative | flāgitantem | flāgitāns | flāgitantēs, flāgitantīs | flāgitantia | |
Ablative | flāgitante, flāgitantī1 | flāgitante, flāgitantī1 | flāgitantibus | flāgitantibus | |
Vocative | flāgitāns | flāgitāns | flāgitantēs | flāgitantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.