fimti
Faroese
Etymology
From Old Norse fimmti, from Proto-Germanic *fimftô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɪm̥tɪ/
- Rhymes: -ɪm̥tɪ
Inflection
Weak adjectival inflection of fimti | |||
Singular (eintal) | m | f | n |
Nominative (hvørfall) | fimti | fimta | fimta |
Accusative (hvønnfall) | fimta | fimtu | |
Dative (hvørjumfall) | |||
Genitive (hvørsfall) | |||
Plural (fleirtal) | m | f | n |
Nominative (hvørfall) | fimtu | ||
Accusative (hvønnfall) | |||
Dative (hvørjumfall) | |||
Genitive (hvørsfall) |
Old Norse
50[a], [b] | ||
← 4 | 5 | 6 → |
---|---|---|
Cardinal: fimm Ordinal: fimmti, fimti Multiplier: fimmfaldr |
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *fimftô (“fifth”).
Declension
Declension of fimti (weak)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | fimti | fimta | fimta |
accusative | fimta | fimtu | fimta |
dative | fimta | fimtu | fimta |
genitive | fimta | fimtu | fimta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | fimtu | fimtu | fimtu |
accusative | fimtu | fimtu | fimtu |
dative | fimtum | fimtum | fimtum |
genitive | fimtu | fimtu | fimtu |
Descendants
References
- “fimti”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.