figh

Irish

Etymology

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Verb

figh (present analytic fíonn, future analytic fífidh, verbal noun fí, past participle fite)

  1. (transitive, intransitive) weave
  2. (transitive, of a story, etc.) put together, contrive, compose

Conjugation
conjugation of figh (first conjugation – C)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present fím fíonn tú;
fír†		 fíonn sé, sí fímid fíonn sibh fíonn siad;
fíd†		 a fhíonn; a fhíos /
a bhfíonn*; a bhfíos*		 fitear
past d'fhigh mé; d'fhíos /
fhigh mé‡; fhíos‡		 d'fhigh tú;
d'fhís /
fhigh tú‡;
fhís‡		 d'fhigh sé, sí /
fhigh sé, sí‡		 d'fhíomar; d'fhigh muid /
fhíomar‡; fhigh muid‡		 d'fhigh sibh; d'fhíobhair /
fhigh sibh‡; fhíobhair‡		 d'fhigh siad; d'fhíodar /
fhigh siad‡; fhíodar‡		 a d'fhigh /
ar fhigh*		 fíodh
past habitual d'fhínn /
fhínn‡; bhfínn‡‡		 d'fhiteá /
fhiteá‡; bhfiteᇇ		 d'fhíodh sé, sí /
fhíodh sé, sí‡; bhfíodh sé, s퇇		 d'fhimis; d'fhíodh muid /
fhimis; fhíodh muid‡; bhfimis‡‡; bhfíodh muid‡‡		 d'fhíodh sibh /
fhíodh sibh‡; bhfíodh sibh‡‡		 d'fhidís; d'fhíodh siad /
fhidís; fhíodh siad‡; bhfidís‡‡; bhfíodh siad‡‡		 a d'fhíodh /
a bhfíodh*		 d'fhití /
fhití‡; bhfit퇇
future fífidh mé;
fífead		 fífidh tú;
fífir†		 fífidh sé, sí fífimid;
fífidh muid		 fífidh sibh fífidh siad;
fífid†		 a fhífidh; a fhífeas /
a bhfífidh*; a bhfífeas*		 fífear
conditional d'fhífinn / fhífinn‡; bhfífinn‡‡ d'fhífeá / fhífeá‡; bhfífeᇇ d'fhífeadh sé, sí / fhífeadh sé, sí‡; bhfífeadh sé, s퇇 d'fhífimis; d'fhífeadh muid / fhífimis‡; fhífeadh muid‡; bhfífimis‡‡; bhfífeadh muid‡‡ d'fhífeadh sibh / fhífeadh sibh‡; bhfífeadh sibh‡‡ d'fhífidís; d'fhífeadh siad / fhífidís‡; fhífeadh siad‡; bhfífidís‡‡; bhfífeadh siad‡‡ a d'fhífeadh /
a bhfífeadh*		 d'fhífí / fhífí‡; bhfíf퇇
subjunctive present go bhfí mé;
go bhfíod†		 go bhfí tú;
go bhfír†		 go bhfí sé, sí go bhfímid;
go bhfí muid		 go bhfí sibh go bhfí siad;
go bhfíd†		 — go bhfitear
past dá bhfínn dá bhfiteá dá bhfíodh sé, sí dá bhfimis;
dá bhfíodh muid		 dá bhfíodh sibh dá bhfidís;
dá bhfíodh siad		 — dá bhfití
imperative fím figh fíodh sé, sí fímis fígí;
fídh†		 fídís — fitear
verbal noun fí
past participle fite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms
  • fián m (“grain (in meat)”)
  • fíochán m (“(act of) weaving”)
  • fíodóir m (“weaver; spider”)
  • idirfhigh (“interweave”, transitive verb)

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
figh fhigh bhfigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

Lombard

Etymology

From Latin fīcus; akin to Italian fico

Noun

figh

  1. fig

Scottish Gaelic

Etymology

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Pronunciation
  • IPA(key): /fi/

Verb

figh (past dh'fhigh, future fighidh, verbal noun fighe or figheadh, past participle fighte)

  1. weave
  2. knit

Derived terms

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
figh fhigh bhfigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  • Edward Dwelly (1911) “figh”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary]‎, 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
  • G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “figid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.