fena

Czech

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈfɛna]
  • Rhymes: -ɛna
  • Hyphenation: fe‧na

Noun

fena f

  1. bitch, she-dog (female dog)
    Synonyms: psice, čuba

Declension
Declension of fena (hard feminine)
singular plural
nominative fena feny
genitive feny fen
dative feně fenám
accusative fenu feny
vocative feno feny
locative feně fenách
instrumental fenou fenami

Derived terms

Further reading
  • fena in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • fena in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • fena in Internetová jazyková příručka

Latin

Noun

fēna

  1. nominative/accusative/vocative plural of fēnum

Maltese
Root
f-n-j
1 term

Etymology

From Arabic أَفْنَى (ʔafnā).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfɛ.na/

Verb

fena (imperfect jifni, past participle mifni)

  1. to exhaust (somebody), to tire out (especially spiritually)
    Kemm jifnini dan it-tilwim kollu!
    All this quarrelling exhausts me so much!

Conjugation
    Conjugation of fena
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m fnejt fnejt fena fnejna fnejtu fnew
f fniet
imperfect m nifni tifni jifni nifnu tifnu jifnu
f tifni
imperative ifni ifnu

Mapudungun

Noun

fena (Unified spelling)

  1. oats

Portuguese

Verb

fena

  1. inflection of fenar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Swedish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfeːˌna/

Etymology 1

From Old Swedish fina, of common Germanic origins. Possibly related to the Latin pinna (“tip, point”).

Noun

fena c

  1. The protruding appendage on a marine animal; fin, flipper.
  2. A stabilizing structural detail on various vehicles; fin.
  3. (in the idiom "inte röra en fena", literally "not move a fin") to stay completely still, to not move a muscle.
    De rörde inte en fena medan fiendepatrullen gick förbi
    They didn't move a muscle as the enemy patrol passed by
Declension
Declension of fena 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative fena fenan fenor fenorna
Genitive fenas fenans fenors fenornas

Etymology 2

Clipping of fenomenal. Its use as a noun is claimed to be a misunderstanding.[1]

Adjective

fena (not comparable)

  1. very good, skilled, phenomenal
Declension

Not compared or deflected.

Noun

fena c

  1. (in the idiom "vara en fena på något", literally "to be a fin at something") to be really good at something, to be a whiz at something
    Hon var en riktig fena på att köra bil
    She was really good at driving
Declension
Declension of fena 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative fena fenan fenor fenorna
Genitive fenas fenans fenors fenornas
See also

References
  1. Fena på och haj på, Dagens Nyheter, 6 september 2008.

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فنا, فناء (fena, “bad; sick; immoral; disagreeable”), from Arabic فَنَاء (fanāʔ).

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

fena

  1. bad, evil
  2. sick

Declension

 The template Template:tr-pred-v-adj does not use the parameter(s): 
2=d
Please see Module:checkparams for help with this warning.

predicative forms of fena
present tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I am) fenayım fena mıyım? fena değilim fena değil miyim?
sen (you are) fenasın fena mısın? fena değilsin fena değil misin?
o (he/she/it is) fena / fenadır fena mı? fena değil fena değil mi?
biz (we are) fenayız fena mıyız? fena değiliz fena değil miyiz?
siz (you are) fenasınız fena mısınız? fena değilsiniz fena değil misiniz?
onlar (they are) fena(lar) fena(lar) mı? fena değil(ler) fena değiller mi?
past tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) fenaydım fena mıydım? fena değildim fena değil miydim?
sen (you were) fenaydın fena mıydın? fena değildin fena değil miydin?
o (he/she/it was) fenaydı fena mıydı? fena değildi fena değil miydi?
biz (we were) fenaydık fena mıydık? fena değildik fena değil miydik?
siz (you were) fenaydınız fena mıydınız? fena değildiniz fena değil miydiniz?
onlar (they were) fenaydılar fena mıydılar? fena değildi(ler) / değillerdi fena değil miydiler?
indirect past
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) fenaymışım fena mıymışım? fena değilmişim fena değil miymişim?
sen (you were) fenaymışsın fena mıymışsın? fena değilmişsin fena değil miymişsin?
o (he/she/it was) fenaymış fena mıymış? fena değilmiş fena değil miymiş?
biz (we were) fenaymışız fena mıymışız? fena değilmişiz fena değil miymişiz?
siz (you were) fenaymışsınız fena mıymışsınız? fena değilmişsiniz fena değil miymişsiniz?
onlar (they were) fenaymışlar fena mıymışlar? fena değilmiş(ler) / değillermiş fena değil miymişler?
conditional
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (if I) fenaysam fena mıysam? fena değilsem fena değil miysem?
sen (if you) fenaysan fena mıysan? fena değilsen fena değil miysen?
o (if he/she/it) fenaysa fena mıysa? fena değilse fena değil miyse?
biz (if we) fenaysak fena mıysak? fena değilsek fena değil miysek?
siz (if you) fenaysanız fena mıysanız? fena değilseniz fena değil miyseniz?
onlar (if they) fenaysalar fena mıysalar? fena değilseler / değillerse fena değil miyseler?

References
  • Redhouse, James W. (1890) “فنا”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1397
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.