einkenna
Icelandic
Verb
einkenna (weak verb, third-person singular past indicative einkenndi, supine einkennt)
- to characterise
Conjugation
einkenna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að einkenna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
einkennt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
einkennandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég einkenni | við einkennum | present (nútíð) |
ég einkenni | við einkennum |
| þú einkennir | þið einkennið | þú einkennir | þið einkennið | ||
| hann, hún, það einkennir | þeir, þær, þau einkenna | hann, hún, það einkenni | þeir, þær, þau einkenni | ||
| past (þátíð) |
ég einkenndi | við einkenndum | past (þátíð) |
ég einkenndi | við einkenndum |
| þú einkenndir | þið einkennduð | þú einkenndir | þið einkennduð | ||
| hann, hún, það einkenndi | þeir, þær, þau einkenndu | hann, hún, það einkenndi | þeir, þær, þau einkenndu | ||
| imperative (boðháttur) |
einkenn (þú) | einkennið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| einkenndu | einkenniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
einkennast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að einkennast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
einkennst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
einkennandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég einkennist | við einkennumst | present (nútíð) |
ég einkennist | við einkennumst |
| þú einkennist | þið einkennist | þú einkennist | þið einkennist | ||
| hann, hún, það einkennist | þeir, þær, þau einkennast | hann, hún, það einkennist | þeir, þær, þau einkennist | ||
| past (þátíð) |
ég einkenndist | við einkenndumst | past (þátíð) |
ég einkenndist | við einkenndumst |
| þú einkenndist | þið einkenndust | þú einkenndist | þið einkenndust | ||
| hann, hún, það einkenndist | þeir, þær, þau einkenndust | hann, hún, það einkenndist | þeir, þær, þau einkenndust | ||
| imperative (boðháttur) |
einkennst (þú) | einkennist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| einkennstu | einkennisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
einkenndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
einkenndur | einkennd | einkennt | einkenndir | einkenndar | einkennd | |
| accusative (þolfall) |
einkenndan | einkennda | einkennt | einkennda | einkenndar | einkennd | |
| dative (þágufall) |
einkenndum | einkenndri | einkenndu | einkenndum | einkenndum | einkenndum | |
| genitive (eignarfall) |
einkennds | einkenndrar | einkennds | einkenndra | einkenndra | einkenndra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
einkenndi | einkennda | einkennda | einkenndu | einkenndu | einkenndu | |
| accusative (þolfall) |
einkennda | einkenndu | einkennda | einkenndu | einkenndu | einkenndu | |
| dative (þágufall) |
einkennda | einkenndu | einkennda | einkenndu | einkenndu | einkenndu | |
| genitive (eignarfall) |
einkennda | einkenndu | einkennda | einkenndu | einkenndu | einkenndu | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.