ditandus

Latin

Etymology

Future passive participle of dītō.

Participle

dītandus m (feminine dītanda, neuter dītandum); first/second declension

  1. which is to be enriched

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dītandus dītanda dītandum dītandī dītandae dītanda
Genitive dītandī dītandae dītandī dītandōrum dītandārum dītandōrum
Dative dītandō dītandae dītandō dītandīs dītandīs dītandīs
Accusative dītandum dītandam dītandum dītandōs dītandās dītanda
Ablative dītandō dītandā dītandō dītandīs dītandīs dītandīs
Vocative dītande dītanda dītandum dītandī dītandae dītanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.