custodiens
Latin
Etymology
Present participle of custōdiō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | custōdiēns | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia | |
Genitive | custōdientis | custōdientis | custōdientium | custōdientium | |
Dative | custōdientī | custōdientī | custōdientibus | custōdientibus | |
Accusative | custōdientem | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia | |
Ablative | custōdientī | custōdientī | custōdientibus | custōdientibus | |
Vocative | custōdiēns | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.