contrastar
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin contrastāre. First attested in the 14th century.[1]
Pronunciation
Verb
contrastar (first-person singular present contrasto, first-person singular preterite contrastí, past participle contrastat)
- (transitive, intransitive) to contrast
- (transitive) to assay, to check against a standard
Conjugation
Derived terms
- contrast
- contrastable
- contrastació
- contrastament
- contrastant
- contrastia
Related terms
- contrastiu
References
- “contrastar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Further reading
- “contrastar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “contrastar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “contrastar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Italian contrastare, from Latin contrāstāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kõ.tɾasˈta(ʁ)/ [kõ.tɾasˈta(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /kõ.tɾasˈta(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõ.tɾaʃˈta(ʁ)/ [kõ.tɾaʃˈta(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõ.tɾasˈta(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /kõ.tɾɐʃˈtaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /kõ.tɾɐʃˈta.ɾi/
- Hyphenation: con‧tras‧tar
Verb
contrastar (first-person singular present contrasto, first-person singular preterite contrastei, past participle contrastado)
- (transitive) to contrast (set in opposition in order to show the difference between)
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Further reading
Spanish
Etymology
From Latin contrastāre.
Pronunciation
- IPA(key): /kontɾasˈtaɾ/ [kõn̪.t̪ɾasˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧tras‧tar
Verb
contrastar (first-person singular present contrasto, first-person singular preterite contrasté, past participle contrastado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive contrastar | |||||||
dative | contrastarme | contrastarte | contrastarle, contrastarse | contrastarnos | contrastaros | contrastarles, contrastarse | |
accusative | contrastarme | contrastarte | contrastarlo, contrastarla, contrastarse | contrastarnos | contrastaros | contrastarlos, contrastarlas, contrastarse | |
with gerund contrastando | |||||||
dative | contrastándome | contrastándote | contrastándole, contrastándose | contrastándonos | contrastándoos | contrastándoles, contrastándose | |
accusative | contrastándome | contrastándote | contrastándolo, contrastándola, contrastándose | contrastándonos | contrastándoos | contrastándolos, contrastándolas, contrastándose | |
with informal second-person singular tú imperative contrasta | |||||||
dative | contrástame | contrástate | contrástale | contrástanos | not used | contrástales | |
accusative | contrástame | contrástate | contrástalo, contrástala | contrástanos | not used | contrástalos, contrástalas | |
with informal second-person singular vos imperative contrastá | |||||||
dative | contrastame | contrastate | contrastale | contrastanos | not used | contrastales | |
accusative | contrastame | contrastate | contrastalo, contrastala | contrastanos | not used | contrastalos, contrastalas | |
with formal second-person singular imperative contraste | |||||||
dative | contrásteme | not used | contrástele, contrástese | contrástenos | not used | contrásteles | |
accusative | contrásteme | not used | contrástelo, contrástela, contrástese | contrástenos | not used | contrástelos, contrástelas | |
with first-person plural imperative contrastemos | |||||||
dative | not used | contrastémoste | contrastémosle | contrastémonos | contrastémoos | contrastémosles | |
accusative | not used | contrastémoste | contrastémoslo, contrastémosla | contrastémonos | contrastémoos | contrastémoslos, contrastémoslas | |
with informal second-person plural imperative contrastad | |||||||
dative | contrastadme | not used | contrastadle | contrastadnos | contrastaos | contrastadles | |
accusative | contrastadme | not used | contrastadlo, contrastadla | contrastadnos | contrastaos | contrastadlos, contrastadlas | |
with formal second-person plural imperative contrasten | |||||||
dative | contrástenme | not used | contrástenle | contrástennos | not used | contrástenles, contrástense | |
accusative | contrástenme | not used | contrástenlo, contrástenla | contrástennos | not used | contrástenlos, contrástenlas, contrástense |
Derived terms
Further reading
- “contrastar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.