citare
See also: citaré
Italian
Etymology
From Latin citāre (“to summon”), from cieō (“move, stir”), from Proto-Indo-European *ḱey-.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃiˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ci‧tà‧re
Verb
citàre (first-person singular present cìto, first-person singular past historic citài, past participle citàto, auxiliary avére)
Conjugation
infinitive | citàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | citàndo | |||
present participle | citànte | past participle | citàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | cìto | cìti | cìta | citiàmo | citàte | cìtano |
imperfect | citàvo | citàvi | citàva | citavàmo | citavàte | citàvano |
past historic | citài | citàsti | citò | citàmmo | citàste | citàrono |
future | citerò | citerài | citerà | citerémo | citeréte | citerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | citerèi | citerésti | citerèbbe, citerébbe | citerémmo | citeréste | citerèbbero, citerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | cìti | cìti | cìti | citiàmo | citiàte | cìtino |
imperfect | citàssi | citàssi | citàsse | citàssimo | citàste | citàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
cìta | cìti | citiàmo | citàte | cìtino | ||
negative imperative | non citàre | non cìti | non citiàmo | non citàte | non cìtino |
Derived terms
Latin
Verb
citāre
- inflection of citō:
- present active infinitive
- second-person singular present passive imperative/indicative
Romanian
Declension
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.