ciontaigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish cintaigid. By surface analysis, cion +‎ -taigh.

Alternative forms
  • cionntaigh, cionntuigh, ciontuigh (obsolete)

Verb

ciontaigh (present analytic ciontaíonn, future analytic ciontóidh, verbal noun ciontú, past participle ciontaithe)

  1. (intransitive) to transgress (commit an offense), sin, offend
  2. (transitive) to accuse, incriminate
    Synonyms: cuir i leith, ionchoirigh
  3. (reflexive) to confess
    Synonyms: admhaigh, déan faoistin
  4. (transitive) to convict
    Synonym: daor
  5. to condemn, blame
Conjugation
conjugation of ciontaigh (second conjugation)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present ciontaím ciontaíonn tú;
ciontaír†		 ciontaíonn sé, sí ciontaímid;
ciontaíonn muid		 ciontaíonn sibh ciontaíonn siad;
ciontaíd†		 a chiontaíonn; a chiontaíos /
a gciontaíonn*; a gciontaíos*		 ciontaítear
past chiontaigh mé; chiontaíos chiontaigh tú; chiontaís chiontaigh sé, sí chiontaíomar; chiontaigh muid chiontaigh sibh; chiontaíobhair chiontaigh siad; chiontaíodar a chiontaigh /
ar chiontaigh*		 ciontaíodh
past habitual chiontaínn / gciontaínn‡‡ chiontaíteá / gciontaíteᇇ chiontaíodh sé, sí / gciontaíodh sé, s퇇 chiontaímis; chiontaíodh muid / gciontaímis‡‡; gciontaíodh muid‡‡ chiontaíodh sibh / gciontaíodh sibh‡‡ chiontaídís; chiontaíodh siad / gciontaídís‡‡; gciontaíodh siad‡‡ a chiontaíodh /
a gciontaíodh*		 chiontaítí / gciontaít퇇
future ciontóidh mé;
ciontód;
ciontóchaidh mé†		 ciontóidh tú;
ciontóir†;
ciontóchaidh tú†		 ciontóidh sé, sí;
ciontóchaidh sé, sí†		 ciontóimid;
ciontóidh muid;
ciontóchaimid†;
ciontóchaidh muid†		 ciontóidh sibh;
ciontóchaidh sibh†		 ciontóidh siad;
ciontóid†;
ciontóchaidh siad†		 a chiontóidh; a chiontós; a chiontóchaidh†; a chiontóchas† /
a gciontóidh*; a gciontós*; a gciontóchaidh*†; a gciontóchas*†		 ciontófar; ciontóchar†
conditional chiontóinn; chiontóchainn† / gciontóinn‡‡; gciontóchainn†‡‡ chiontófá; chiontóchthᆠ/ gciontófᇇ; gciontóchthᆇ‡ chiontódh sé, sí; chiontóchadh sé, s토/ gciontódh sé, s퇇; gciontóchadh sé, s톇‡ chiontóimis; chiontódh muid; chiontóchaimis†; chiontóchadh muid† / gciontóimis‡‡; gciontódh muid‡‡; gciontóchaimis†‡‡; gciontóchadh muid†‡‡ chiontódh sibh; chiontóchadh sibh† / gciontódh sibh‡‡; gciontóchadh sibh†‡‡ chiontóidís; chiontódh siad; chiontóchadh siad† / gciontóidís‡‡; gciontódh siad‡‡; gciontóchadh siad†‡‡ a chiontódh; a chiontóchadh† /
a gciontódh*; a gciontóchadh*†		 chiontófaí; chiontóchtha토/ gciontófa퇇; gciontóchtha톇‡
subjunctive present go gciontaí mé;
go gciontaíod†		 go gciontaí tú;
go gciontaír†		 go gciontaí sé, sí go gciontaímid;
go gciontaí muid		 go gciontaí sibh go gciontaí siad;
go gciontaíd†		 — go gciontaítear
past dá gciontaínn dá gciontaíteá dá gciontaíodh sé, sí dá gciontaímis;
dá gciontaíodh muid		 dá gciontaíodh sibh dá gciontaídís;
dá gciontaíodh siad		 — dá gciontaítí
imperative ciontaím ciontaigh ciontaíodh sé, sí ciontaímis ciontaígí;
ciontaídh†		 ciontaídís — ciontaítear
verbal noun ciontú
past participle ciontaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

Further reading

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Alternative forms
  • cionntaigh (obsolete)

Adjective

ciontaigh

  1. inflection of ciontach:
    1. masculine vocative/genitive singular
    2. (archaic) feminine dative singular

Noun

ciontaigh

  1. inflection of ciontach:
    1. vocative/genitive singular
    2. nominative/dative plural

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
ciontaigh chiontaigh gciontaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.