brukti
Lithuanian
Etymology
From Proto-Balto-Slavic *bruś/k-,[1] from Proto-Indo-European *bʰruḱ-.[1] Cognates include Bulgarian бръсна (brǎsna, “to shave”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbrʊkʲtʲɪ]
Verb
brùkti (third-person present tense brùka, third-person past tense brùko) [2]
Conjugation
Conjugation of brukti
singular (vienaskaita) |
plural (daugiskaita) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) |
1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) | |||
aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
indicative (tiesioginė nuosaka) |
present (esamasis laikas) |
bruku | bruki | bruka | brukame, brukam |
brukate, brukat |
bruka | |
past (būtasis kartinis laikas) |
brukau | brukai | bruko | brukome, brukom |
brukote, brukot |
bruko | ||
past frequentative (būtasis dažninis laikas) |
brukdavau | brukdavai | brukdavo | brukdavome, brukdavom |
brukdavote, brukdavot |
brukdavo | ||
future (būsimasis laikas) |
bruksiu | bruksi | bruks | bruksime, bruksim |
bruksite, bruksit |
bruks | ||
subjunctive (tariamoji nuosaka) |
brukčiau | bruktum, bruktumei |
bruktų | bruktumėme, bruktumėm, bruktume |
bruktumėte, bruktumėt |
bruktų | ||
imperative (liepiamoji nuosaka) |
— | bruk, bruki |
tebruka, tebrukie |
brukime, brukim |
brukite, brukit |
tebruka, tebrukie |
Participles of brukti
Adjectival (dalyviai) | |||
---|---|---|---|
active | passive | ||
present | brukąs, brukantis | brukamas | |
past | brukęs | bruktas | |
past frequentative | brukdavęs | — | |
future | bruksiąs, bruksiantis | bruksimas | |
participle of necessity | — | bruktinas | |
Adverbial | |||
special (pusdalyvis) | brukdamas | ||
half-participle (padalyviai) |
present | brukant | |
past | brukus | ||
past frequentative | brukdavus | ||
future | bruksiant | ||
manner of action (būdinys) | brukte, bruktinai |
Derived terms
verbs derived from brukti
- api-brukti
- į-brukti
- (reflexive) į-si-brukti
- iš-brukti
- nu-brukti
- pa-brukti
- su-brukti
- (reflexive) su-si-brukti
- už-brukti
- (reflexive) bruktis
nouns derived from brukti
- (verbal noun) brukìmas m
- brukė́jas m / brukė́ja f
References
- Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, →ISSN, page 65.
- “brukti” in Balčikonis, Juozas et al. (1954), Dabartinės lietuvių kalbos žodynas. Vilnius: Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla.
- “brukti” in Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.