boginka

See also: boginką

Polish

boginka

Etymology

From bogini + -ka. First attested in 1592.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɔˈɡiŋ.ka/
  • (file)
  • Rhymes: -iŋka
  • Syllabification: bo‧gin‧ka

Noun

boginka f

  1. (Slavic mythology) female forest, water, or field spirit
    leśna boginkaforest spirit
    wodna boginkawater spirit
    morska boginkasea spirit

Declension

adjectives
adverbs
nouns
particle

References

  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “boginka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. boginka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • boginka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • boginka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.