biegacz

Polish

Etymology

From biegać +‎ -acz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈbjɛ.ɡat͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɡat͡ʂ
Syllabification: bie‧gacz

Noun

biegacz m pers (female equivalent biegaczka)

runner (athlete)
biegacz długodystansowy ― a long-distance runner

biegacz narciarski ― a cross-country skier

biegacz przełajowy ― a trail runner
(obsolete) messenger
Synonym: goniec

Declension

Declension of biegacz

	singular	plural
nominative	biegacz	biegacze
genitive	biegacza	biegaczy
dative	biegaczowi	biegaczom
accusative	biegacza	biegaczy
instrumental	biegaczem	biegaczami
locative	biegaczu	biegaczach
vocative	biegaczu	biegacze

Noun

biegacz m inan

tumbleweed

Declension

Declension of biegacz

	singular	plural
nominative	biegacz	biegacze
genitive	biegacza	biegaczy
dative	biegaczowi	biegaczom
accusative	biegacz	biegacze
instrumental	biegaczem	biegaczami
locative	biegaczu	biegaczach
vocative	biegaczu	biegacze

Noun

biegacz m animal

A beetle of the genus Carabus

Declension

Declension of biegacz

	singular	plural
nominative	biegacz	biegacze
genitive	biegacza	biegaczy
dative	biegaczowi	biegaczom
accusative	biegacza	biegacze
instrumental	biegaczem	biegaczami
locative	biegaczu	biegaczach
vocative	biegaczu	biegacze

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

biec impf, pobiec pf
biegać impf

Further reading

biegacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
biegacz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.