barwierz

Borrowed from Italian barbiere.[1] First attested in c. 1500.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /barvjɛːr̝/
• IPA^(key): (15^th CE) /barvjer̝/

barwierz m animacy unattested

1. barber
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎, Lubiń, page 2:

     Barvyerz barbitonsor; barvyerze cirurgici, medici wlnerum

     [Barwierz barbitonsor; barwierze cirurgici, medici vulnerum]

• Polish: balwierz

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “barwierz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈbar.vjeʂ/, /ˈbar.vjer̝/

barwierz m pers (female equivalent barwierka)

1. Middle Polish form of balwierz

• M. Arcta Słownik Staropolski/Barwierz on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl