ballada

See also: balladą

Catalan

Pronunciation

Participle

ballada f sg

  1. feminine singular of ballat

Hungarian

Etymology

An internationalism, mainly via German. Compare German Ballade, English ballad, French ballade.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbɒlːɒdɒ]
  • (file)
  • Hyphenation: bal‧la‧da
  • Rhymes: -dɒ

Noun

ballada (plural balladák)

  1. ballad (a form of verse)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative ballada balladák
accusative balladát balladákat
dative balladának balladáknak
instrumental balladával balladákkal
causal-final balladáért balladákért
translative balladává balladákká
terminative balladáig balladákig
essive-formal balladaként balladákként
essive-modal
inessive balladában balladákban
superessive balladán balladákon
adessive balladánál balladáknál
illative balladába balladákba
sublative balladára balladákra
allative balladához balladákhoz
elative balladából balladákból
delative balladáról balladákról
ablative balladától balladáktól
non-attributive
possessive - singular
balladáé balladáké
non-attributive
possessive - plural
balladáéi balladákéi
Possessive forms of ballada
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. balladám balladáim
2nd person sing. balladád balladáid
3rd person sing. balladája balladái
1st person plural balladánk balladáink
2nd person plural balladátok balladáitok
3rd person plural balladájuk balladáik

Derived terms

  • balladai
  • balladaszerű
Compound words
  • balladaköltészet
  • betyárballada
  • műballada
  • népballada
  • vígballada

References

  1. ballada in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading

  • ballada in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • ballada in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)

Polish

Etymology

Borrowed from French ballade, from Old French balade, from Provençal balada, from Old Occitan ballada, from Late Latin ballare, from Ancient Greek βαλλίζω (ballízō).

Pronunciation

  • IPA(key): /balˈla.da/
  • (file)
  • Rhymes: -ada
  • Syllabification: bal‧la‧da

Noun

ballada f (diminutive balladka)

  1. (poetry) ballad (narrative poem)
  2. (music) ballad (slow romantic song)

Declension

Derived terms

adjectives
adverb
nouns
verb

Further reading

  • ballada in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ballada in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.