afspelen

Dutch

Etymology

From af +‎ spelen.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɑfspeːlə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: af‧spe‧len

Verb

afspelen

  1. (transitive) to play (a recording)
  2. (reflexive) to happen, to play out, to take place
    Synonyms: gebeuren, voltrekken
    Achter de schermen speelt zich nog veel meer af dan je normaal ziet.
    Behind the screens, a lot more happens than you normally see.
    Deze film speelt zich in 1947 af.
    This film takes place in 1947.

Inflection
Inflection of afspelen (weak, separable)
infinitive afspelen
past singular speelde af
past participle afgespeeld
infinitive afspelen
gerund afspelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular speel afspeelde afafspeelafspeelde
2nd person sing. (jij) speelt afspeelde afafspeeltafspeelde
2nd person sing. (u) speelt afspeelde afafspeeltafspeelde
2nd person sing. (gij) speelt afspeelde afafspeeltafspeelde
3rd person singular speelt afspeelde afafspeeltafspeelde
plural spelen afspeelden afafspelenafspeelden
subjunctive sing.1 spele afspeelde afafspeleafspeelde
subjunctive plur.1 spelen afspeelden afafspelenafspeelden
imperative sing. speel af
imperative plur.1 speelt af
participles afspelendafgespeeld
1) Archaic.

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.