afamar
Catalan
Alternative forms
- afamegar
Verb
afamar (first-person singular present afamo, first-person singular preterite afamí, past participle afamat)
- (transitive) to starve
Conjugation
infinitive | afamar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | afamant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | afamat | afamada | |||||
plural | afamats | afamades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | afamo | afames | afama | afamem | afameu | afamen | |
imperfect | afamava | afamaves | afamava | afamàvem | afamàveu | afamaven | |
future | afamaré | afamaràs | afamarà | afamarem | afamareu | afamaran | |
preterite | afamí | afamares | afamà | afamàrem | afamàreu | afamaren | |
conditional | afamaria | afamaries | afamaria | afamaríem | afamaríeu | afamarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | afami | afamis | afami | afamem | afameu | afamin | |
imperfect | afamés | afamessis | afamés | afaméssim | afaméssiu | afamessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | afama | afami | afamem | afameu | afamin | |
negative (no) | — | no afamis | no afami | no afamem | no afameu | no afamin |
Further reading
- “afamar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /a.faˈma(ʁ)/ [a.faˈma(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /a.faˈma(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.faˈma(ʁ)/ [a.faˈma(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /a.faˈma(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.fɐˈmaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /ɐ.fɐˈma.ɾi/
- Hyphenation: a‧fa‧mar
Verb
afamar (first-person singular present afamo, first-person singular preterite afamei, past participle afamado)
- (transitive) to make famous
- Aquele livro a afamou. ― That book made her famous.
- (takes a reflexive pronoun) to become famous
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Further reading
- “afamar” in iDicionário Aulete.
- “afamar” in Dicionário inFormal.
- “afamar” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “afamar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- “afamar” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “afamar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /afaˈmaɾ/ [a.faˈmaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧fa‧mar
Verb
afamar (first-person singular present afamo, first-person singular preterite afamé, past participle afamado)
- (transitive) to make famous
- (takes a reflexive pronoun) to become famous
Conjugation
infinitive | afamar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | afamando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | afamado | afamada | |||||
plural | afamados | afamadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | afamo | afamastú afamásvos |
afama | afamamos | afamáis | afaman | |
imperfect | afamaba | afamabas | afamaba | afamábamos | afamabais | afamaban | |
preterite | afamé | afamaste | afamó | afamamos | afamasteis | afamaron | |
future | afamaré | afamarás | afamará | afamaremos | afamaréis | afamarán | |
conditional | afamaría | afamarías | afamaría | afamaríamos | afamaríais | afamarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | afame | afamestú afamésvos2 |
afame | afamemos | afaméis | afamen | |
imperfect (ra) |
afamara | afamaras | afamara | afamáramos | afamarais | afamaran | |
imperfect (se) |
afamase | afamases | afamase | afamásemos | afamaseis | afamasen | |
future1 | afamare | afamares | afamare | afamáremos | afamareis | afamaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | afamatú afamávos |
afame | afamemos | afamad | afamen | ||
negative | no afames | no afame | no afamemos | no afaméis | no afamen |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive afamar | |||||||
dative | afamarme | afamarte | afamarle, afamarse | afamarnos | afamaros | afamarles, afamarse | |
accusative | afamarme | afamarte | afamarlo, afamarla, afamarse | afamarnos | afamaros | afamarlos, afamarlas, afamarse | |
with gerund afamando | |||||||
dative | afamándome | afamándote | afamándole, afamándose | afamándonos | afamándoos | afamándoles, afamándose | |
accusative | afamándome | afamándote | afamándolo, afamándola, afamándose | afamándonos | afamándoos | afamándolos, afamándolas, afamándose | |
with informal second-person singular tú imperative afama | |||||||
dative | afámame | afámate | afámale | afámanos | not used | afámales | |
accusative | afámame | afámate | afámalo, afámala | afámanos | not used | afámalos, afámalas | |
with informal second-person singular vos imperative afamá | |||||||
dative | afamame | afamate | afamale | afamanos | not used | afamales | |
accusative | afamame | afamate | afamalo, afamala | afamanos | not used | afamalos, afamalas | |
with formal second-person singular imperative afame | |||||||
dative | afámeme | not used | afámele, afámese | afámenos | not used | afámeles | |
accusative | afámeme | not used | afámelo, afámela, afámese | afámenos | not used | afámelos, afámelas | |
with first-person plural imperative afamemos | |||||||
dative | not used | afamémoste | afamémosle | afamémonos | afamémoos | afamémosles | |
accusative | not used | afamémoste | afamémoslo, afamémosla | afamémonos | afamémoos | afamémoslos, afamémoslas | |
with informal second-person plural imperative afamad | |||||||
dative | afamadme | not used | afamadle | afamadnos | afamaos | afamadles | |
accusative | afamadme | not used | afamadlo, afamadla | afamadnos | afamaos | afamadlos, afamadlas | |
with formal second-person plural imperative afamen | |||||||
dative | afámenme | not used | afámenle | afámennos | not used | afámenles, afámense | |
accusative | afámenme | not used | afámenlo, afámenla | afámennos | not used | afámenlos, afámenlas, afámense |
Further reading
- “afamar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.