Sincan
Turkish

Sincan ilçesi
Pronunciation
- IPA(key): /sin.d͡ʒan/
Etymology 1
From Ottoman Turkish سنجان, equivalent to sin (“grave”) + can (“soul”)
Declension
declension of Sincan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Sincan | Sincanlar / Sincan'lar |
accusative | Sincan'ı | Sincanları / Sincan'ları |
dative | Sincan'a | Sincanlara / Sincan'lara |
locative | Sincan'da | Sincanlarda / Sincan'larda |
ablative | Sincan'dan | Sincanlardan / Sincan'lardan |
genitive | Sincan'ın | Sincanların / Sincan'ların |
possessive of Sincan
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Sincan'ım | Sincanlarım / Sincan'larım |
senin (your) | Sincan'ın | Sincanların / Sincan'ların |
onun (his/her/its) | Sincan'ı | Sincanları / Sincan'ları |
bizim (our) | Sincan'ımız | Sincanlarımız / Sincan'larımız |
sizin (your) | Sincan'ınız | Sincanlarınız / Sincan'larınız |
onların (their) | Sincan'ı / Sincanları / Sincan'ları | Sincanları / Sincan'ları |
Derived terms
- Sincanlı
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.