áil

See also: ail, ail-, -ail, àil, -áil, and Äil

Irish

Pronunciation

Etymology 1

From Old Irish áil (“act of asking; request, wish”), from Proto-Celtic *yālos (“praise, worship”), from Proto-Indo-European *yeh₂-lo- (“zeal”) (compare Ancient Greek ζῆλος (zêlos)).

Noun

áil f (genitive singular ála, nominative plural ála)

  1. verbal noun of áil
  2. (literary) desire, wish
Declension
Declension of áil

Third declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative áil ála
Vocative a áil a ála
Genitive ála ála
Dative áil ála

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an áil na hála
Genitive na hála na n-ála
Dative leis an áil

don áil

 leis na hála
Derived terms
  • is áil le (“to desire, wish”)

Verb

áil (present analytic áileann, future analytic áilfidh, verbal noun áil, past participle áilte)

  1. (transitive, literary) request, entreat
  2. (transitive, literary) desire, wish
Conjugation
conjugation of áil (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present áilim áileann tú;
áilir†		 áileann sé, sí áilimid áileann sibh áileann siad;
áilid†		 a áileann; a áileas /
a n-áileann*; a n-áileas*		 áiltear
past d'áil mé; d'áileas /
áil mé‡; áileas‡		 d'áil tú; d'áilis /
áil tú; áilis‡		 d'áil sé, sí /
áil sé, sí‡		 d'áileamar; d'áil muid /
áileamar; áil muid‡		 d'áil sibh; d'áileabhair /
áil sibh;
áileabhair‡		 d'áil siad; d'áileadar /
áil siad; áileadar‡		 a d'áil /
ar áil*		 áileadh;
háileadh†
past habitual d'áilinn /
áilinn‡; n-áilinn‡‡		 d'áilteá /
áilteá‡; n-áilteᇇ		 d'áileadh sé, sí /
áileadh sé, sí‡; n-áileadh sé, s퇇		 d'áilimis; d'áileadh muid /
áilimis; áileadh muid‡; n-áilimis‡‡; n-áileadh muid‡‡		 d'áileadh sibh /
áileadh sibh‡; n-áileadh sibh‡‡		 d'áilidís; d'áileadh siad /
áilidís; áileadh siad‡; n-áilidís‡‡; n-áileadh siad‡‡		 a d'áileadh /
a n-áileadh*		 d'áiltí /
áiltí‡; n-áilt퇇
future áilfidh mé;
áilfead		 áilfidh tú;
áilfir†		 áilfidh sé, sí áilfimid;
áilfidh muid		 áilfidh sibh áilfidh siad;
áilfid†		 a áilfidh; a áilfeas /
a n-áilfidh*; a n-áilfeas*		 áilfear
conditional d'áilfinn / áilfinn‡; n-áilfinn‡‡ d'áilfeá / áilfeá‡; n-áilfeᇇ d'áilfeadh sé, sí / áilfeadh sé, sí‡; n-áilfeadh sé, s퇇 d'áilfimis; d'áilfeadh muid / áilfimis‡; áilfeadh muid‡; n-áilfimis‡‡; n-áilfeadh muid‡‡ d'áilfeadh sibh / áilfeadh sibh‡; n-áilfeadh sibh‡‡ d'áilfidís; d'áilfeadh siad / áilfidís‡; áilfeadh siad‡; n-áilfidís‡‡; n-áilfeadh siad‡‡ a d'áilfeadh /
a n-áilfeadh*		 d'áilfí / áilfí‡; n-áilf퇇
subjunctive present go n-áile mé;
go n-áilead†		 go n-áile tú;
go n-áilir†		 go n-áile sé, sí go n-áilimid;
go n-áile muid		 go n-áile sibh go n-áile siad;
go n-áilid†		 — go n-áiltear
past dá n-áilinn dá n-áilteá dá n-áileadh sé, sí dá n-áilimis;
dá n-áileadh muid		 dá n-áileadh sibh dá n-áilidís;
dá n-áileadh siad		 — dá n-áiltí
imperative áilim áil áileadh sé, sí áilimis áiligí;
áilidh†		 áilidís — áiltear
verbal noun áil
past participle áilte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Noun

áil m

  1. genitive singular of ál (“litter; brood”)

Mutation
Irish mutation
RadicalEclipsiswith h-prothesiswith t-prothesis
áil n-áil háil not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

Old Irish

Alternative forms
  • áill (before a dental consonant)

Etymology

From Proto-Celtic *yālos (“praise, worship”), from Proto-Indo-European *yeh₂-lo- (“zeal”) (compare Ancient Greek ζῆλος (zêlos)).

Pronunciation
  • IPA(key): [aːlʲ]

Noun

áil

  1. desire, wish (chiefly used in is áil do (“to desire, wish”))

Mutation
Old Irish mutation
RadicalLenitionNasalization
áil unchanged n-áil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every
possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.