zażec

From za- +‎ żec (“to burn, incinerate”).

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zaʒʲɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /zaʒʲɛt͡s/

zażec pf (imperfective zażogać)

1. (transitive) to light, to ignite
   • c. 1470, Anonymous, Skarga umierającego (Lament of a Dying Man, trans. Michael J. Mikoś):

     Za[ż]życież mi świeczkę ale,
     Moji mili przyjaciele!
     Dusza jidzie s krwawym potem;
     Co mnie dzisia, to wam potem.
     Amen.

     At least light me a candle,
     My beloved friends;
     The soul leaves in a bloody sweat;
     What's today for me will come to you later.
     Amen.

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zażec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN