yetmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish یتمك (yetmek), from Proto-Turkic *yẹt- (“to reach”).[1][2]

Verb

yetmek (third-person singular simple present yeter)

  1. (intransitive) to suffice
  2. (intransitive) to do enough; to fulfill.
  3. (with dative) to reach

Conjugation
Conjugation of yetmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive yetmek
impersonal participle imperfective yeten
perfective yetmiş
prospective yetecek
personal participle non-prospective yetdiğim yetdiğin yetdiği yetdiğimiz yetdiğiniz yetdikleri
prospective yeteceğim yeteceğin yeteceği yeteceğimiz yeteceğiniz yetecekleri
verbal noun yetme
way of doing yetiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist yeterim yetersin yeter yeteriz yetersiniz yeterler
imperfective yetiyorum yetiyorsun yetiyor yetiyoruz yetiyorsunuz yetiyorlar
past perfective yetdim yetdin yetdi yetdik yetdiniz yetdiler
imperfective yetiyordum yetiyordun yetiyordu yetiyorduk yetiyordunuz yetiyorlardı (or yetiyordular)
future yeteceğim yeteceksin yetecek yeteceğiz yeteceksiniz yetecekler
inferential perfective yetmişim yetmişsin yetmiş yetmişiz yetmişsiniz yetmişler
aorist yetermişim yetermişsin yetermiş yetermişiz yetermişsiniz yeterlermiş (or yetermişlar)
imperfective yetiyormuşum yetiyormuşsun yetiyormuş yetiyormuşuz yetiyormuşsunuz yetiyorlarmış
conditional simple yetsem yetsen yetse yetsek yetseniz yetseler
perfective yetseydim yetseydin yetseydi yetseydik yetseydiniz yetseydiler
optative yeteyim yetesin yete yetelim yetesiniz yeteler
progressive yetmekteyim yetmektesin yetmekte yetmekteyiz yetmektesiniz yetmekteler
necessitative yetmeliyim yetmelisin yetmeli yetmeliyiz yetmelisiniz yetmeliler
imperative yet yetsin yetin yetsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist yeter miyim? yeter misin? yeter mi? yeter miyiz? yeter misiniz? yeterler mi?
imperfective yetiyor muyum? yetiyor musun? yetiyor mu? yetiyor muyuz? yetiyor musunuz? yetiyorlar mı?
past perfective yetdim mi? yetdin mi? yetdi mi? yetdik mi? yetdiniz mi? yetdiler mi?
imperfective yetiyor muydum? yetiyor muydun? yetiyor muydu? yetiyor muyduk? yetiyor muydunuz? yetiyorlar mıydı?
future yetecek miyim? yetecek misin? yetecek mi? yetecek miyiz? yetecek misiniz? yetecekler mi?
inferential perfective yetmiş miyim? yetmiş misin? yetmiş mi? yetmiş miyiz? yetmiş misiniz? yetmişler mi?
aorist yeter miymişim? yeter miymişsin? yeter miymiş? yeter miymişiz? yeter miymişsiniz? yeterler miymiş?
imperfective yetiyor muymuşum? yetiyor muymuşsun? yetiyor muymuş? yetiyor muymuşuz? yetiyor muymuşsunuz? yetiyorlar mıymış?
conditional simple yetsem mi? yetsen mi? yetse mi? yetsek mi? yetseniz mi? yetseler mi?
perfective yetse miydim? yetse miydin? yetse miydi? yetse miydik? yetse miydiniz? yetseler miydi?
progressive yetmekte miyim? yetmekte misin? yetmekte mi? yetmekte miyiz? yetmekte misiniz? yetmekteler mi?
necessitative yetmeli miyim? yetmeli misin? yetmeli mi? yetmeli miyiz? yetmeli misiniz? yetmeliler mi?
Negative declarative
infinitive yetmemek
impersonal participle imperfective yetmeyen
perfective yetmemiş
prospective yetmeyecek
personal participle non-prospective yetmediğim yetmediğin yetmediği yetmediğimiz yetmediğiniz yetmedikleri
prospective yetmeyeceğim yetmeyeceğin yetmeyeceği yetmeyeceğimiz yetmeyeceğiniz yetmeyecekleri
verbal noun yetmeme
way of doing yetmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist yetmem yetmezsin yetmez yetmeyiz yetmezsiniz yetmezler
imperfective yetmiyorum yetmiyorsun yetmiyor yetmiyoruz yetmiyorsunuz yetmiyorlar
past perfective yetmedim yetmedin yetmedi yetmedik yetmediniz yetmediler
imperfective yetmiyordum yetmiyordun yetmiyordu yetmiyorduk yetmiyordunuz yetmiyorlardı
future yetmeyeceğim yetmeyeceksin yetmeyecek yetmeyeceğiz yetmeyeceksiniz yetmeyecekler
inferential perfective yetmemişim yetmemişsin yetmemiş yetmemişiz yetmemişsiniz yetmemişler
aorist yetmezmişim yetmezmişsin yetmezmiş yetmezmişiz yetmezmişsiniz yetmezlermiş
imperfective yetmiyormuşum yetmiyormuşsun yetmiyormuş yetmiyormuşuz yetmiyormuşsunuz yetmiyorlarmış
conditional simple yetmesem yetmesen yetmese yetmesek yetmeseniz yetmeseler
perfective yetmeseydim yetmeseydin yetmeseydi yetmeseydik yetmeseydiniz yetmeseydiler
optative yetmeyeyim yetmeyesin yetmeye yetmeyelim yetmeyesiniz yetmeyeler
progressive yetmemekteyim yetmemektesin yetmemekte yetmemekteyiz yetmemektesiniz yetmemekteler
necessitative yetmemeliyim yetmemelisin yetmemeli yetmemeliyiz yetmemelisiniz yetmemeliler
imperative yetme yetmesin yetmeyin yetmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist yetmez miyim? yetmez misin? yetmez mi? yetmez miyiz? yetmez misiniz? yetmezler mi?
imperfective yetmiyor muyum? yetmiyor musun? yetmiyor mu? yetmiyor muyuz? yetmiyor musunuz? yetmiyorlar mı?
past perfective yetmedim mi? yetmedin mi? yetmedi mi? yetmedik mi? yetmediniz mi? yetmediler mi?
imperfective yetmiyor muydum? yetmiyor muydun? yetmiyor muydu? yetmiyor muyduk? yetmiyor muydunuz? yetmiyorlar mıydı?
future yetmeyecek miyim? yetmeyecek misin? yetmeyecek mi? yetmeyecek miyiz? yetmeyecek misiniz? yetmeyecekler mi?
inferential perfective yetmemiş miyim? yetmemiş misin? yetmemiş mi? yetmemiş miyiz? yetmemiş misiniz? yetmemişler mi?
aorist yetmez miymişim? yetmez miymişsin? yetmez miymiş? yetmez miymişiz? yetmez miymişsiniz? yetmezler miymiş?
imperfective yetmiyor muymuşum? yetmiyor muymuşsun? yetmiyor muymuş? yetmiyor muymuşuz? yetmiyor muymuşsunuz? yetmiyorlar mıymış?
conditional simple yetmesem mi? yetmesen mi? yetmese mi? yetmesek mi? yetmeseniz mi? yetmeseler mi?
perfective yetmese miydim? yetmese miydin? yetmese miydi? yetmese miydik? yetmese miydiniz? yetmeseler miydi?
progressive yetmemekte miyim? yetmemekte misin? yetmemekte mi? yetmemekte miyiz? yetmemekte misiniz? yetmemekteler mi?
necessitative yetmemeli miyim? yetmemeli misin? yetmemeli mi? yetmemeli miyiz? yetmemeli misiniz? yetmemeliler mi?

Derived terms

References
  1. Nişanyan, Sevan (2002–) “yetmek”, in Nişanyan Sözlük
  2. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*ǯi ( ~ *ǯi̯a)”

Further reading
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.